Tel uw zegeningen
Hij zat daar aan tafel, 19 jaar oud. Opgenomen om psychisch weer in het spoor te komen. De dingen waren gewoon teveel geworden. Sommige gebeurtenissen grijpen ook zo diep in. Je leven staat soms totaal op z'n kop. Naast z'n bord stond het doosje met medicijnen. Eén voor één at hij de pillen op en zei: "Tel uw zegeningen, tel ze één voor één." Het ontlokte een glimlach op het gezicht van de begeleider. Bij alle moeite toch een vleug van humor. Het is maar hoe je in de situatie staat.
Ik zie dat meisje met haar kromme rug in de rolstoel zitten. Wat een moeilijk lichaam heeft ze toch. En dan ineens zegt ze: "Ik tel elke avond mijn zegeningen." Het ligt meer in onze natuur om te klagen of te mopperen. We kunnen makkelijk geïrriteerd reageren op een ander. Soms zijn het niet zozeer de dingen die gebeuren, maar ook hoe we reageren op de ander in de gegeven situatie.
Het was op maandagmorgen. Vanaf onze uitvalsbasis in Roemenië hadden we 7 uur gereden om bij de volgende gevangenis te komen. Gelukkig stonden we ruimschoots op tijd voor de poort. De deur ging open en we meldden ons. We moesten even wachten. Toen kwam de man van de afdeling onderwijs aangelopen en zei: "Maar het lukt vandaag niet; de papieren zijn nog niet in orde." Hij verontschuldigde zich wel drie keer. Ik voelde een boosheid in me opkomen. Gelukkig hield ik me in. Ik vroeg hoe dit nu kon. Ja, de aanvraag was te laat binnengekomen. Wie z'n schuld is dat dan? En toen flitste het door me heen: Je verandert de situatie toch niet. Doe hartelijk tegen deze man.
We hadden een Engelse Bijbel bij ons en nog wat boekjes en Bijbels. Ik zei tegen hem: "We gaan weer als broeders uit elkaar; hebt u een Engelse Bijbel?" Nee, die had hij niet. Ik vroeg: "Wilt u er één, want uw Engels is goed." Hij kleurde er van. "Ja, graag!" antwoordde hij. We spraken nog even met elkaar. Of we alsjeblieft volgend jaar terug wilden komen. De band werd dus alleen maar versterkt. Wat een les. "Tel uw zegeningen." We hadden 14 gevangenissen op het programma staan en kwamen er 'maar' in 13 binnen. Ik mag me wel schamen.
Toch was ik de Heere dankbaar dat Hij deze positieve insteek gaf. Het werd er alleen maar beter van.