Huisarts Kasper Bruggeman
Huisarts Kasper Bruggeman Foto:

'Wij leveren een bijdrage aan wetenschappelijk onderzoek'

"De wijsheid van vandaag is de dwaasheid van morgen", zo leerde ik van een gerespecteerd internist. Een waar gezegde. Want wellicht hebben een aantal patiënten gemerkt dat er een nieuwe richtlijn is voor de behandeling van hoge bloeddruk/cholesterol. Dat betekent dat we nu dingen anders adviseren dan twee maanden geleden. Best verwarrend. Toch is het goed dat dit gebeurt. Het zou onverstandig zijn om te denken dat we het nu op de beste manier doen. De patiënten veranderen namelijk, de medicijnen veranderen en er komt steeds nieuwe kennis. Zo behandelen we u nu op de best mogelijke manier naar de huidige wetenschappelijke stand van zaken.

We vinden het belangrijk om daar ook een actieve bijdrage aan te leveren. Onze praktijk doet dan ook mee aan wetenschappelijk onderzoek. Zo doen we mee aan het IPCI-project (Integrated Primary Care Information), onderdeel van de Afdeling Medische Informatica van het Erasmus MC te Rotterdam. Men probeert met behulp van de verzamelde gegevens van meerdere huisartsen in Nederland een antwoord te geven op vragen als: Welke geneesmiddelen worden voorgeschreven bij welke ziekte en waarom? Leidt gebruik van een geneesmiddel tot het verdwijnen van de klachten en hoe snel? Hoeveel en welke bijwerkingen treden er op bij verschillende geneesmiddelen? Dit gebeurt allemaal anoniem, er worden nooit persoonlijke gegevens uitgewisseld.

Ook hebben we meegedaan in een onderzoek naar de behandeling van huidkanker in de huisartsenpraktijk. Huidkanker komt steeds vaker voor, is er een groot verschil als de huisarts het behandelt of de dermatoloog? En helpt het als de huisarts er beter in is opgeleid? Van dit onderzoek moeten de uitkomsten nog bekend worden gemaakt, maar wij als praktijk (en u als patiënt) hebben nog dagelijks profijt van onze deelname aan het onderzoek. Een volgend onderzoek waar we aan gaan meedoen is de behandeling van eczeem bij kinderen. Hiervoor worden 3 assistentes en 1 huisarts extra getraind. De richtlijn is nu dat we eerst met een milde zalf gaan behandelen en zo nodig steeds sterker. De vraag is of dat wel de beste behandeling is. Kun je niet beter gelijk sterker behandelen? Zo leiden alle onderzoeken naar nieuwe inzichten. Als de onderzoeksresultaten bekend zijn, duurt het soms jaren voordat het in de nieuwe richtlijn staat. Die worden namelijk om de paar jaar geüpdatet. Tevens worden de onderzoeken bij bepaalde groepen patiënten uitgevoerd, maar de vraag is of de uitslag van dat onderzoek ook toepasbaar is op een andere groep patiënten…

Waar ik in de nabije toekomst veel van verwacht is 'Big Data' in de medische zorg. Hierbij worden alle gegevens van patiënten verzameld in een gigantische database. De effecten van bijvoorbeeld medicijnen worden bijgehouden. Op basis van de effecten bij andere patiënten wordt er een advies gegeven over de behandeling van een aandoening. Bijvoorbeeld: u denkt dat u een urineweginfectie hebt. U komt met uw urine, in een goed afgesloten potje, met uw naam er op, naar de praktijk. De assistente vraagt naar uw klachten en zet ze in het systeem: koorts? pijn? enzovoort. Daarna worden uw gegevens naar de database gestuurd en worden deze vergeleken met een exact dezelfde patiëntengroep als u (bijv. zwangere vrouwen van 30-35 jaar). Er wordt uitgezocht welke medicijnen zijn voorgeschreven en hoe effectief die waren (hoe snel was men van de klachten af of hoe vaak kwam het terug). Op basis hiervan komt een medicijnadvies. Hierna wordt weer bijgehouden hoe goed het bij u werkte en zo leert het systeem constant. Het grote voordeel hiervan is dat de kennis die nu wordt verkregen gelijk voor de volgende patiënt gebruikt kan worden.

Ik schreef net 'nabije toekomst'. Het is er namelijk al: kijk maar eens op www.pacmed.nl. Helaas waren wij net te laat om als proefpraktijk hier aan mee te doen. Maar zulke ontwikkelingen gaan voor grote veranderingen zorgen.

Wordt vervolgd.