Column: Gedeelde hobby
Ondertussen zijn er al drie weken zomervakantie voorbij. De vakantie van onze zoon is wat korter. Zes weken zonder structuur is voor hem veel te lang. Dit betekent niet dat hij niet geniet van de vakantie. Hij geniet des te meer. De vakantieboeken zijn ingeslagen. Voor jou onder het mom van plezier, voor ons onder het mom van leerzaam. Heerlijk om te zien hoe je met een klein beetje uitleg aan het werk gaat en vooruitgang boekt. Wij kijken trots toe.
Omdat ik in het onderwijs werk, ben ik zes weken vrij. Maar we hebben ervoor gekozen om Sem geen zes weken vakantie te laten vieren. In eerste instantie vond ik dit vreselijk en oneerlijk voor hem. Maar we weten dat als hij wel zes weken vrij is, hij daarna weer opnieuw moet wennen aan de dagbesteding. En we weer van voor af aan kunnen beginnen. Dat zou voor ons allemaal geen fijne periode zijn. Dus in mijn hoofd weet ik dat we er goed aan doen. Maar mijn moederhartje vindt het maar niets.
Gelukkig heeft Sem een nieuwe hobby gevonden: schilderen. Op de dagbesteding brengt hij een groot deel van de tijd al tekenend en schilderend door. Maar nu is hij er thuis ook mee bezig. Een echte hobby. Maar het is vooral vrijwillige samenwerking. Maar wel een hele fijne. Ik zorg voor de tekening, hij kleurt hem in en ik zorg voor de afwerking. Ontzettend genieten van deze 'quality time' met onze puber. En stiekem ook een gedeelde hobby. De resultaten mogen er best zijn.
Sems beperkingen of achterstand ervaren wij op zulke momenten als een groot voordeel. Welke puber kan er zo genieten om samen met zijn moeder te knutselen. En durft daarbij te vragen om advies of hulp. Ik geniet ervan en ben mij er zeer van bewust dat ik van deze momenten moet genieten. Voordat je het weet zijn ze voorbij. Wie weet kunnen jullie binnenkort genieten van onze kunstwerken. In Sems dromen hangen ze al in het Rijksmuseum...
Fijne vakantie!
Nicole Gierman