Aanslagen
Iedereen beseft dat het hier om ernstige zaken gaat. Mensen worden doodgeschoten en een onpeilbaar verdriet wordt aangericht in het leven van de nabestaanden van de slachtoffers. Ook worden er veel gewonden gemaakt. Wereldwijd komen er aanslagen voor. Vooral in islamitische landen zijn ze min of meer aan de orde van de dag. We moeten echter wel bedenken dat aanslagen in ons deel van de wereld incidenten zijn. Met incident bedoel ik niet het verschrikkelijke ervan te ontkennen, maar wel te benadrukken dat het gewone leven verder gaat. Het maatschappelijke en sociale leven in een land wordt er niet noemenswaardig door beïnvloed. Het leven gaat gewoon verder. En dat is ook goed, want het laatste wat een samenleving moet doen is zwichten voor terreur. Uiteraard geven dergelijke aanslagen veel stof tot nadenken, maar we moeten de dingen wel in proporties blijven zien. Er komen in ons land en in de VS meer mensen om in het verkeer dan door aanslagen. Een ook daardoor ontstaat leed en verdriet. Niemand echter zal door verkeersslachtoffers het verkeer willen afschaffen. We moeten goede maatregelen nemen om dingen te voorkomen, maar helemaal uitbannen zal niet lukken.
Verder is ook het wapenbezit een belangrijk punt in de VS. De discussie erover laait elke keer weer op. Het is voor ons lastig om die discussie goed te doorgronden. De VS is een enorm land en wapens hebben van oudsher een belangrijke plaats in de verdediging van eigen leven gehad. Het is ook niet voor niets dat de wapenlobby, in weerwil van dergelijke aanslagen, zoveel aanhang heeft in dat land. Mensen willen kennelijk toch graag een wapen hebben. De VS is wat dat betreft echt een ander land. Mensen staat daar heel erg op hun persoonlijke rechten. Die wil men behouden en die wil men verdedigen. Bovendien is een algeheel wapenverbod natuurlijk niet de garantie dat daardoor de aanslagen zouden ophouden. In landen als Noorwegen, Nieuw-Zeeland en Frankrijk mogen mensen ook geen wapens in hun bezit hebben. Het aantal aanslagen is er niet minder om. Het is dus maar de vraag of het verbieden van wapens wel een goed antwoord is op dergelijke geweldsuitbarstingen. Wie uiteindelijk een dergelijke aanslag wil plegen, komt toch wel aan een wapen. Dat leert de praktijk.
De aanslagen brengen ons ook bij gewelddadigheid in de samenleving. Het is lastig om te bepalen of dat is toegenomen. Het staat wel vast dat 300 jaar geleden de gewelddadigheid vele malen groter was dan vandaag de dag. Destijds kwamen heel veel mensen om door moord. Wat dat betreft leven we in onze wereld echt in andere tijden. We leven in een redelijk rustig land, waar de politie de openbare orde bewaakt. Laten we daar ook dankbaar voor zijn. We bidden in de kerk voor de overheid opdat we een stil en gerust leven zouden hebben. Rust in de samenleving is geen vanzelfsprekendheid. We moeten waakzaam zijn om de orde in de samenleving te bewaren. Daarvoor is een besef nodig dat we gehoorzaam moeten zijn aan de wetten van het land. Eigen rechter spelen hoort niet thuis in onze christelijke moraal. Graag wensen we de leiders in de VS wijsheid toe om goede maatregelen te nemen. Opdat wij een stil en gerust leven mogen hebben.