Serie vakantiegangers (2): "De bordercollie heeft een eigen reddingsvest''
Het echtpaar is die middag aangekomen in Middelharnis. Vanochtend zijn ze uitgevaren, en via Hellevoetsluis ging het naar het eiland. Op de boot hebben ze zo hun eigen taakverdeling. Zij is de navigator, terwijl hijhet touwwerk voor zijn rekening neemt. Het navigeren is nodig omdat er verschillende ondieptes in het water zitten. Via de Ipad worden de vaarkaarten gedownload en de routes uitgestippeld.
Met natuur bezig
Het is niet voor het eerst dat het stel samen vaart. "We varen al dertig jaar, waarvan twintig jaar met deze boot. Als je zeilt ben je lekker met de natuur bezig. Wel bekijken we van tevoren het weer: met windkracht 5 of 6 kan het best heftig zijn op het water.'' Dan blijven ze lekker in de haven en ondernemen daar wat. Op het moment van spreken geniet het stel van een koele dronk in de schaduw. De bordercollie ligt aan hun voeten. "Die is helemaal ingesteld op het varen en heeft ook een eigen reddingsvest.''
Zwerven
De mast van het schip is behoorlijk hoog, namelijk 14 meter. Daarom zijn ze niet vanuit hun woonplaats in Gelderland vertrokken, maar zijn ze bij de Moerdijkbrug te water gegaan. Anders houden alle bruggen die voor het schip open moeten ontzettend op. Vanaf Moerdijk hebben ze verschillende havens aangedaan, en inmiddels zijn ze al weer bijna twee weken onderweg. De boot gaat zo'n tien kilometer per uur. "Het is natuurlijk geen auto, maar dat hoeft ook niet.''
Blijven plakken
Het eiland is ze nog vrijwel onbekend, maar de eerste indruk is positief. "Middelharnis is een leuk stadje. Of is het een dorp?'' Hoe het ook zij, het bevalt het spontane echtpaar prima en ze blijven er nog wel even plakken. En daarna? "Als het weer een beetje meewerkt, zwerven we nog wat rond in de omgeving. Eigenlijk zijn we net zeilbootzigeurs'', lacht Bijleveld.