Vadertje Staat trekt ten strijde tegen tabak-terreur
Maar als mensen bewust kiezen om te roken, wie ben ik dan om ze dat recht te ontzeggen? Natuurlijk, kwetsbare 'nicotieners' dienen beschermd te worden. Natuurlijk, roken is gewoon ongelofelijk slecht voor je. Natuurlijk, je krijgt er gele vingers, een grauwe huid, stinkadem, een lager banksaldo en een lagere levensverwachting van. Natuurlijk, niet-rokers kunnen er last van hebben.
Maar ik ben tegen een paternalistische overheid die diep ingrijpt in de persoonlijke levenssfeer van mensen. Een rookverbod is dan ook totale onzin. Je gaat als overheid toch niet voorschrijven hoe mensen moeten leven, als die zelf een bewuste keuze maken om te roken - hoewel ze de consequenties daarvan weten? Belachelijk! Wat wordt de volgende stap, muffins verbieden voor mensen met obesitas? Thuisklussen verbieden voor mensen met twee linkerhanden (ongelukken tijdens het klussen in en om het huis zorgen in 40 procent van de gevallen voor blijvend letsel, in de zomermaanden lopen per maand 300 thuisklussers ernstig tot zeer ernstig handletsel op)?
Als overheid moet je je plaats kennen. Grijs gebied is de publieke ruimte: straten en stranden bijvoorbeeld. Feit is dat een rookverbod zoals bij Renesse enkel symboolpolitiek is. Handhaving kan -vooralsnog- niet, omdat roken in de openbare ruimte is toegestaan. Wel is het de volgende stap in de strijd tegen tabak-terreur. Prima dat er actie wordt ondernomen tegen de gevolgen van roken, al vraag ik mij ernstig af of het in dit geval enige zin heeft. Als ik twintig jaar kettingroker ben en ik zie een bordje op het strand: 'Roken is hier verboden maar we gaan niet handhaven en kunnen het eigenlijk ook helemaal niet verbieden' ben ik niet meteen onder de indruk. Maar misschien moet ik daar niet te stellig in zijn. Het blijft tenslotte toch een teer onderwerp.