Patiënten
Tijdens mijn opleiding heb ik heel wat afdelingen van ziekenhuizen van binnen gezien. Zo vond ik anesthesie best interessant. Ingewikkelde machines, complexe handelingen en alles wat je doet heeft direct effect op de patiënt. Echt macho-geneeskunde. Je patiënten slapen voornamelijk, dus je hebt geen kind aan hen. Maar al snel werd het saai. "Waarom bent u eigenlijk anesthesist geworden?" vroeg ik mijn stagemeester in de vroege ochtend, met diepe wallen onder zijn ogen en dampende koffie voor zijn neus. "Omdat ik een hekel aan patiënten heb", antwoordde hij met een zucht.
Niet voor niets ben ik dus huisarts geworden. Ik mag ze wel, die patiënten. Ze hebben van alles te vertellen en ze worden nooit saai. De ene is zo eigenwijs als een parlementariër en de andere zo meegaand als een bosje klaprozen op een winderige zomerdag. De ene ziet een consult als een sollicitatie-interview en de andere neemt alles wat je zegt aan voor zoete koek. Je hebt patiënten die denken meer te weten dan de dokter, patiënten die bang zijn voor de dokter, patiënten die pas langskomen als het bloed in hun schoenen staat en patiënten die al bellen bij de eerste kriebel in de neus. Ik heb zelfs patiënten onder mijn beste vrienden. Geen spreekuur is hetzelfde en geen consult gaat zoals het in de handboeken beschreven staat. En hoe langer je je patiënten kent, hoe meer ze je kunnen verrassen. Hoe leuker het wordt.
En dan heb ik ook nog Flakkeese patiënten. Dat is helemaal een bijzondere slag. Ben je huisarts in Rotterdam, dan is je spreekuur een aaneenschakeling van zuiver medische processen. Keelpijn, kniepijn, leverkanker, lintwormen. Maar op Flakkee komen mensen ook over hun huwelijk praten, of over hun lastige kinderen, of hun enge buren. Ze zien de huisarts niet alleen als heelmeester, maar ook als objectief deel van hun leven. Iemand om mee te delen, te huilen en te overleggen. Hier loopt mijn spreekuur uit zonder dat ik er moeite voor hoef te doen. En juist dat stukje van de zorg is uitdagend en mooi. Onbestemde buikpijn is niet zo heel spannend. Onbestemde buikpijn bij iemand die toevallig ook liefdesverdriet heeft, daar kun je me voor wakker maken.
Flakkeeënaar, u denkt misschien een gemiddelde bewoner van een regenachtig eiland in een koud kikkerlandje te zijn, maar u bent een wereld van nuance, spanning en liefde. U bent een bijzondere patiënt. Wees trots op uzelf!
huisarts Joost