Warm welkom
Heerlijk om dan op zondag met je gezin naar de kerk te kunnen gaan. Even in een andere omgeving, een andere dominee, ook al is het Woord uit de Bijbel hetzelfde. "Waar zullen we gaan zitten? O, dat zien we wel. Het zijn hier aardige mensen." Het is nog vroeg, dus nog lege plekjes genoeg. Allemaal bij elkaar in een lege bank geschoven. Heerlijk even tot rust komen. "Meneer, dit is onze bank!" Even ben je beduusd. "O? Maar dan gaan wij toch gewoon een bank naar voren?" Zo gezegd, zo gedaan. Drie minuten later staat er weer iemand naast de bank. De ogen spreken een duidelijke taal: "U hoort hier niet in deze bank," zo schijnen die ogen te zeggen. Opnieuw schuiven de gasten door. Iets verder naar voren nog. "Hebt u dat rode lampje niet gezien boven de preekstoel? Dat wil zeggen dat u moet wachten tot eerst de eigen mensen gaan zitten. Als het lampje uit gaat, kunt u gaan zitten." Iedereen kijkt. "O? Als we dat geweten hadden, waren we wel achterin blijven staan."
Warm welkom
Kan het ook anders? Zeker! Ik zie een man op z'n fiets naar de kerk komen. Hij kwam er al 30 jaar niet meer. "Hé, jij hier?" Zijn antwoord klinkt: "Ja, zou er een plaatsje voor mij zijn?" Die ander: "O ja, al ga je op mijn plek zitten." Lampjes uit en niet meer aan. Zou God bij de hemelpoort ook het licht op groen of rood kunnen zetten? Zeker, maar dat is anders. Hij heeft al zoveel hartelijke woorden van welkom gesproken. Je hoeft niet aan God de schuld te geven als je buiten staat. Bij Hem is nog een warm welkom.