STURM
Noe ik dit zitte te schrievene kiek ik deur 't raem uut op het voerhuusje van de veugels. Of in toe strieke d'r naest de kôôlmeesjes in de pimpelmêêsjes 'n liester (merel) in 'n Franse liester, oak wel vermolthouter 'enoemd, neer om wat zaên op te pikkene. Twint giert d'r 'n iezige wind rond 't huus. 't Is 6 graejen Celsius onger nul, de gevoewlstemperatuur - 16,5 graejen, volgens de informaosie op m'n smartphone. Noe hè 'k altied al 'n vrêêten hekel 'ehaod an harde wind. As klein kind hao 'k dat al. Dat vrêêselijke lewaoi stieng m'n nog 't mêêste tegen. Ik wier d'r geweun onrustig in zenewachtig van. Ik mot 'n kêêr uut'eroope hè: 'Ik zal alle boamen 's ommehakke! Dat is 't over!' Ik verkêêrende in de simpele kinderlijke verongerstellienge dat 't bewegen van de takken de wind verôôrzaekende.
Zwaere sturmen kunnen oak hêêl wat schae verôôrzaeke. Dat wist ik oak al jonk in ik kan m'n eige ze oak allemaele nog hêêl goewd herinnere. Ik was in 1953 haest acht jaer toe de waetersnôôd z'n eige voltrok. Op de zaeterdag dêêrvoor most ik op de Poeperlieje (het tegenwoordige êêrste stik van de Duunkèrkerwegt) geweun ofsteppe van m'n twêêdehans fiets. Ik kon niejt mêêr tegen de zwaere noordwestersturm op'etrapt komme. Die nacht voltrok z'n eige de ramp.
Aok op 'n dag ôôit in de wintere sturmende 't hêêl harde, zôôdat zelfs de zienke plaete van de koekoek (dakkapel) hêêlemaele op'ekruld naer boven stak. 't Was op 'n 25 jannewaori, èrges in de jaeren sestig van de vorigen êêuw. Dat weet ik nog zôô goewd, omdat m'n zwaeger Piejt toe verjaerende.
Laeter toe 'k al op de Prins Maurits in Menheersen wèrkende in op de middeg van 'n vierde juni, d'r verjaerende toewêêr 'n femilielid van m'n, nae huus ree, kon ik in de Staekwegt bie Dirksland niejt vaorder. D'r waere 'n haop populieren als luciferhou'ies of'ebroke in ze lagge dwors over de wegt. Ik most toe 'n stik vromme in perbere om deur de polders bie Melissant terechte te kommene. Ik most toe dienke an de Flakkêêse uutdrukkieng: 'Hèrken over nae Melissant', wat op z'n Hollans betekent: 'een grote omweg maken'.
In noe nog wat over de foto: wêêr 'n grôôte schae, as gevolg van 'n sturm. Wat was 't geval? 'n Inweuner van Etten-Leur, hao in Renessemop 'n diensdag nae 'n zwaere sturm z'n caravan op'ehaeld van 'n campieng. D'n dag tevoren was oak al sturmschae ontstôô. Hie docht noe z'n caraven in veiligheid te briengene, mar ter hoagte van het restaurant op de Greveliengedam kreeg de nog krachtige sturm vat op zijn verkansieverbluuf. Oak z'n Chrysler was mee'esleurd. D'r ontstieng d'r 'n waere ravage. Van de twêê voertugen bleef gêên spôône hêêl. D'n eigenaer in z'n passagier kwamme d'r gelokkig nog goewd vanof. Hie heit de restanten mit 'n vrachtwaegen of laete voere. De foto laet die schaemele resten zieje.
Zôô zie je mar wat voor onheil windkracht teweeg kan brienge. Sturm, ik mot d'r nog altied niejt an dienke!
Reacties: dialect@hetnet.nl
Pau Heerschap