Gitaarklanken en glazen kunstwerken
Gitaarmuziek en glaskunst, is dat te combineren? Ivo Teuwen denkt van wel. "Ik heb een concept in mijn hoofd", zegt de gitarist en glaskunstenaar uit Sommelsdijk. "Iets van een expositie, waarbij ik bij elk werk muziek of een tekst laat horen."
Het begon allemaal met een gitaar, ver voordat Ivo Teuwen zeven jaar geleden vanuit Antwerpen naar Goeree-Overflakkee kwam. De gitaar was een geschenk van een Canadese soldaat aan vader Teuwen, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het cadeau viel in goede aarde. Pa Teuwen speelde er graag op, al kwam hij niet veel verder dan drie akkoorden.
Nee, dan Ivo. Op zijn zesde – midden jaren vijftig – ontdekte hij het instrument. Bij de kampvuren van de scouting en op de muziekschool wist hij zich steeds verder te bekwamen. "Het was de tijd van Boudewijn de Groot en Miel Cools, de late jaren zestig: ik ging me met kleinkunst bezighouden. En blues." Zingen had hij van zijn moeder geleerd, tijdens de afwas. "Een geweldige leerschool."
Bijna was het van een eigen lp gekomen, maar Ivo liet het gaan toen hij op het conservatorium gitaar ging studeren. Bach in plaats van Boudewijn en blues. Maar dat was maar tijdelijk, al speelt hij nog altijd graag Bach: "Een goede vingeroefening. Met violen uit de computer klinkt het als een heel orkest."
Hij gaf vele jaren gitaarles aan muziekscholen. En nu, na zijn pensionering, nog steeds. Daarnaast treedt hij met enige regelmaat op, meestal samen met Ton Meijer. Ze spelen nummers van bijvoorbeeld The Beatles, Rolling Stones, Sting en Dire Straits. Maar Ivo luistert ook weleens een bijeenkomst op met tango-, rumba- of flamencomuziek. De gitaar uit Canada bespeelt hij nog altijd. Hij heeft hem laten opknappen en er een versterkertje in gezet.
Vervormde flessen
In zijn tuinhuis – waar hij gitaarles geeft, vrienden ontvangt en af en toe een concertje geeft, bijvoorbeeld tijdens KunstKijk – staat ook een oven. Daar komen glazen kunstwerken uit. "Mijn opa werkte in een glasfabriek. Dat fascineerde me geweldig", verklaart hij de herkomst van zijn andere grote passie.
Bijzonder zijn de vervormde flessen. Ivo maakt er lampen van, ook wel met zee-egels als kapje. "Ik ben altijd aan het experimenteren, altijd weer nieuwe dingen aan het verzinnen. Ik heb een drang om iets te creëren." Zowel in de muziek als in het maken van glaskunst. Wie weet komt het nog eens van een combinatie.
Tekst en foto: Kees van Rixoort
