God komt, het wordt spannend
Iedereen vierde weer Kerstfeest. Maar soms is het leven nooit meer hetzelfde. Er is zoveel gebeurd dat je met Kerst alleen maar terugdenkt aan die nachtelijke uren. Het liefste wat je had moest je loslaten. Het was onmogelijk en toch gebeurde het. De herinneringen blijven. Soms zijn die ook heel kostbaar. Je koestert warme herinneringen aan dierbare mensen.
En dan sta je ineens op de grens van een nieuw jaar. Is al het oude dan voorbij? Sommige wonden helen maar langzaam. Het nieuwe jaar lijkt weinig perspectief te brengen. De dagen zijn donker, de nachten lang. Niemand weet wat God brengt in het nieuwe jaar. En toch? We vierden toch niet voor niets Kerstfeest?
Weet u wat ik steeds meer ontdek in de ontmoeting met mensen? Dat zij liever God op een afstand willen houden. Het wordt wel heel spannend als Hij je leven binnenkomt. Je wordt uit je eigen comfortzone weggehaald en ineens gaat een Ander je leven bepalen. Je weet je geen raad. Alle zekerheden schijnen op te houden, want de grootste zekerheid was dat je alles zelf geregeld had.
Ik zie mensen langs komen. Het zijn mensen van allerlei afkomst en soort. Uit eigen dorp hoor ik er die zo teleurgesteld zijn in de kerk. Er zijn fouten gemaakt en dat lijkt onvergefelijk. Een 'mooie' reden om alles de rug toe te keren. Ook God, want Hij moet het doen zoals wij willen dat Hij het doen zal. Punt uit.
Vorige week vroeg een vriend: "Mag ik langs komen?" Uiteraard, een vriend wijs je nooit de deur. "Ik breng een vluchteling uit Iran mee," zo ging hij verder. Ook goed natuurlijk. Ze stonden aan de deur. Ik zag een glans in de ogen van die man. Zijn leven was totaal veranderd. Hij was christen geworden. Maar hij moest een dure prijs betalen. Hij belandde in de gevangenis, verloor zijn bedrijf met 300 man personeel en had geen woning meer. Van de ene dag op de andere!
"Kun je dit wel aan?" zo vroeg ik hem? "O ja," zei hij. "Ik ben zó gelukkig. God kwam in mijn leven. Nu ontmoet ik zelfs nog meer landgenoten die christen zijn geworden; en ik heb mijn vrouw en kinderen nog."
O ja, dat vergat ik bijna. Hij had ook 76 stokslagen gehad.
Ons christendom is te comfortabel geworden.
Jezus Christus komt zó terug. Nog even.
Dan zal het erom spannen.
Dominee Van den Berg