Omloop: Reportage vanuit Oude-Tonge:
"Ongelofelijk. Drie maanden droog en nu regent het!"
OUDE-TONGE – Bij de stempelpost is het om half tien nog niet heel druk geweest. "Ik schat dat er zo'n dertig lopers zijn langsgekomen.'' De weersomstandigheden waren dan ook niet heel ideaal: regen, regen en nog eens regen. Door die omstandigheden zijn er relatief veel mensen uitgevallen. Een sfeerverslag ter plekke.
Door: Erwin Guijt
Naar de locatie hoef je niet lang te zoeken: je kunt gewoon je neus achteraan lopen. De pannenkoekengeur drijft langs de Kaai van Oude-Tonge. Een wandelaar komt daar net voorbij. "U ook een pannenkoek?'' Er is niet veel voor nodig om de in poncho gehulde loper naar de opgezette tent te lokken. Daarvoor heeft hij netjes zijn stempel gehaald bij de officiële post, een eindje terug. Naast een tent met verversingen is daar een zeecontainer geplaatst, waar de vermoeide lopers even kunnen uitrusten.
Broodjes ham
En, ook niet geheel onbelangrijk, het is daar droog. "Dat is toch ongelofelijk! Het is drie maanden droog geweest en precies nu komt het met bakken uit de hemel'', merkt een vrijwilliger op. Naast hem deelt een collega broodjes met ham uit, onder toeziend oog van vrijwilligers van het Rode Kruis. Die hebben hier nog geen blaar geprikt, biechten ze op. "Eigenlijk ben je hier te vroeg, nu is het vooral bij Herkingen erg druk.''
Het begint te spikkelen. Snel wordt er toevlucht gezocht in de tent en zeecontainer. Het staat er behoorlijk vol met regenpakken, poncho's en paraplu's. Iemand verzucht gefrustreerd dat hij net droge kleren aan heeft getrokken en nu al weer nat is. Een loper staart wezenloos naar het gutsende hemelwater. De vader van een deelnemer, gelaten: "Tja, je kan er nu eenmaal niks aan doen, hè? Je moet het maar nemen zoals het is.'' Gelukkig neemt langzamerhand de regen weer wat af.
Rode poncho
Het klaart weer een beetje op, heel even laat zelfs de zon zich nog zien. De vrijwilligers doen er alles aan om het verblijf bij de post zo plezierig mogelijk te maken. En onder de lagen natte (regen)kleding schuilen optimistische mensen. Droge kleren, vriendelijke woorden van familie en vrienden en wat eten doen een hoop. Maar dan moet er uiteindelijk toch weer verder worden gelopen.
Een vrouw in rode poncho loopt stug door, intussen een persmuskiet afwimpelend. "Ik loop liever door.'' Ook een pannenkoek hoeft van haar niet. Wim Welmer, die eerder in de Omloopkrant van het Eilanden-Nieuws stond, meldt zich daarentegen wél bij de pannenkoekenkraam. Hij houdt de moed erin en loopt mooi op schema. Nadat hij het warme baksel achter de kiezen heeft, gaat hij vol goede moed weer op stap. Stap voor stap naar de finish die avond in Middelharnis.