Straffen helpt
Terloops las ik het. Omzet drugshandel in Nederland in 2017: 18,9 miljard euro. Pakkans klein, de strafmaat is laag. We reizen deze twee weken langs gevangenen in Roemenië. Sommigen zitten gevangen omdat zij enkele keren op rij een brood en een fles cola gestolen hebben in de supermarkt. Een ander beging een dubbele moord. Het verschil is groot. Een bewaker vroeg me of het normaal is dat beiden hetzelfde werk doen in de gevangenis, namelijk schoonmaakwerk. Ik heb het antwoord niet. Wel een verschil, 20 jaar schoonmaakwerk of twee maanden.
Hoe zwaar moeten straffen zijn? Ik weet het niet. Om de eenvoudige reden dat ik geen criminologie gestudeerd heb en ook geen strafrecht. Ik studeerde slechts theologie en studeerde af in zendingswetenschap. Soms, zou je zeggen, zijn straffen in Roemenië aan de zware kant voor kleinere vergrijpen.
Trouwens, krijgen onze kinderen tijdens de opvoeding nog straf? Vroeger wel. Ik heb de indruk dat dit tegenwoordig minder is. Je mag kinderen ook geen tik meer geven. Zou het een foutje in de Bijbel zijn, dat een kind, als het jong is, de roede nodig heeft, om als het ouder is, wijs te worden? Het zal wel.
Weet u wat het verschil uitmaakt? Niet hoe terecht de strafmaat is. Daar gaan wij niet over. Twee dingen zijn helder: iemand die gestraft wordt, moet horen dat er nog genade mogelijk is, anders wordt hij wanhopig; (kerken, let op uw zaak! En dan geen goedkope genade, maar die duur gekochte, met Jezus' bloed); het tweede wat ik zie, maakt het grootste verschil bij een gestrafte: genade slaat naar binnen; schuld wordt gevoeld, vergeving gevraagd én ontvangen.
Nederland, let op uw zaak. Pak beet dat criminele gedrag en toon ontferming aan hen die zich schuldig weten. In de vrucht komt het verschil naar voren: echte tranen of krokodillentranen.
In Leiden werd ooit een moordenares terecht gesteld na maanden voorarrest. De predikant bezocht haar vaak. Ze toonde berouw en vond genade. Toen op de dag van de terechtstelling gevraagd werd of zij nog iets te zeggen had, citeerde zij Psalm 139: "Heere, zie of er nog een schadelijke weg is bij mij en leid mij op de eeuwige weg." Zo stierf zij. In vrede.
Ouders, let op uw zaak.
Een moeder strafte haar kind. Het kind huilde. Moeder zei: "Het is beter dat jij nu even huilt dan dat ik straks huil."