Van de wereld
Deze column schrijf ik vanaf mijn vakantieadres. En dat vraagt wel even goed nadenken, want als je vakantie houdt, dan ben je ook een beetje 'van de wereld'. Je bent er helemaal uit en je dagelijkse programma is zo anders dan gewoonlijk dat je moeite moet doen om je gedachten zodanig te hergroeperen dat er een column kan worden geschreven. Toch heeft het wel voordelen dat je drie weken helemaal van de wereld bent. Even wat uitleg voor de huis-aan-huiskrantlezers: ik ben niet op vakantie in een veraf gelegen oord, maar - de abonnees zijn hier allang van op de hoogte – ook dit jaar probeer ik mijn vakantie door te brengen op een camping onder de rook van Dirksland. In verband met een interne verhuizing op die camping waren er heel veel klussen te doen die ik, hoe graag ik het ook zou willen, niet allemaal aan welwillende en veel handiger (aangetrouwde) kinderen kon overlaten. Maar al doende ben een deel van mijn vakantie wel een beetje 'van de wereld' geweest. Dat bevalt prima. Denk nu niet dat ik deze drie weken als een kluizenaar heb doorgebracht. Mijn vakantie is beslist niet saai. Naast bezoek en logeren van kinderen en kleinkinderen hebben we verschillende uitstapjes gemaakt. Zo hebben we vrijwel alle kringloopwinkels in de regio met een bezoek vereerd en waren er zelfs wat toeristische uitstapjes: de kaasmarkt in Gouda en de molens van Kinderdijk. En, hoe vreemd het ook klinkt, bij deze twee toeristische highlights kwam ik tot mijn verbazing steeds dezelfde mensen tegen: Deze Japanners en Chinezen herkenden mij niet maar ik hen wel. Even zat ik weer in de wereld en dat deed me goed, maar toen ik aan het eind van de dag onze eigen reusachtige molens zag kreeg ik toch weer het 'thuisgevoel'. Nog een paar dagen en ik mag de wereld weer in.