Vervelende jongeren of jongeren die zich vervelen?
Hangjongeren, in elke dorp zijn ze te vinden. Kleine of grotere groepen die elkaar voor de gezelligheid opzoeken. Die om contacten te onderhouden, voor lichamelijke beweging en om te tonen wat ze fysiek kunnen, bij elkaar komen. Vaak ervaren we deze groepen als intimiderend en als overlast. En gaat deze samenhang soms gepaard met vernieling of geluidsoverlast. Het is niet zo dat alle groepen en/of deelnemers hieraan mee doen. Maar vaak is het 1 of meerdere van de groep die hiermee beginnen en anderen zich hierin mee laten slepen. In sommige dorpen op Goeree Overflakkee bevinden zich zogenoemde JOPs (jongeren opvang plekken). Deze plekken trekken grote groepen jeugd aan. Veel buurtbewoners vinden dit niet fijn. Maar als je het vanuit een ander oogpunt bekijkt is het ook fijn dat de jeugd bij elkaar staat en niet door de dorpen heen zwerft. Doordat de jongeren zich centreren is er voor de jeugdwerkers en/of politie ook meer grip op problemen en vragen die zich bij de jongeren afspelen. Op welke plaats en voor welk doel de Jop moet dienen daar wordt dagelijks over gediscussieerd. Maar dat ze aanwezig moeten zijn is duidelijk. In de dorpen waar geen JOP is lopen de jeugdigen verspreid en weten ze niet waar ze naartoe kunnen of wat ze moeten doen. Vaak hoor je van hen, er is niets te doen. We vervelen ons en en waar kunnen we heen. In Middelharnis is al jaren het JAC, waar jongeren van het hele eiland terecht kunnen voor een gezellige middag of avond. De diversiteit aan jongeren die daar dagelijks of wekelijks komen wordt groter en groter. Dit bewijst dat ook in de andere dorpen een jeugdhonk een must is. En is het ook niet zo dat we eigenlijk willen dat de kinderen weer naar buiten gaan en niet alleen maar tijd aan het gamen of op social media besteden?
We kunnen ons ook afvragen waarom we niet op een groep af kunnen stappen. Om jezelf voor te stellen en in een vriendelijk praatje aan te kaarten wat je niet fijn vindt. En hoe dit samen opgelost kan worden. Vaak vinden jongeren dit fijn. Misschien kan het zelfs zo worden dat de groep een oogje in het zeil houdt in de wijk. Dit zou de droom zijn voor elke buurtbewoner, jeugdwerker en/of wijkagent.
Maar wederom geldt hiervoor ook weer hetzelfde. Mi mekaore, redden we het wel. Ook met de jongeren die rondhangen in het dorp of misschien zelfs in uw wijk.
Vanaf woensdag 5 september is Mi mekaore in de Victoriahal weer elke woensdag geopend van 14.00 tot 17.00 uur en 19.00 tot 21.00 uur. Ook voor jeugd die een gezellig plekje zoekt.
Geschreven door Nicole Gierman