'Stadspark' in Sommelsdijk
Blowende hippies, rolschaatsende meisjes en een klein mannetje met blonde krullen dat enorme bellen blaast. Als ik een stad bezoek, ga ik het liefst 'linea recta' naar het stadspark. In het Amsterdamse Vondelpark is vandaag iedereen relaxed, behalve dan de verdwaalde Chinese toerist die met een wanhopige blik door het park holt, op zoek naar de juiste uitgang.
Een stadspark is een oase van rust in de drukke stad. Op ons mooie eiland is rust geen bijzonderheid, loop of fiets de polder in en je wordt omringd door vogelgeluiden en het geruis van beregeningsinstallaties. En toch mis ik een park op Goeree-Overflakkee. Om de simpele reden dat een park bedoeld is om te relaxen. Midden in de polder ga je niet zo snel barbecueën, met een frisbee overgooien of de handstand oefenen, om maar eens even wat te noemen. In een park kijkt niemand daar vreemd van op. Als je in de polder een handstand gaat doen, komt er toch vroeg of laat een boer informeren of het wel goed met je gaat.
Dus wat mij betreft maken we werk van een heus 'stadspark' op Goeree-Overflakkee. De locatie ligt voor de hand. Het gebied waar De Samaritaan heeft gestaan in Sommelsdijk ligt al jarenlang braak. Er staat al een flinke periode een bord met informatie over de woningbouwplannen, maar van bouwactiviteiten is er nog niks te zien. Er staan al een aantal monumentale bomen, voeg daar een flinke vijver, grasmat, slingerende paden en struiken aan toe en het eerste park van het eiland is een feit. Ik duik in ieder geval alvast de schuur in om mijn rolschaatsen te zoeken…