David: "De volgende keer begin ik misschien wat eerder met leren.''
"Het is natuurlijk geweldig dat ik mijn diploma binnen heb, al had ik het ook wel een beetje verwacht'', aldus David Wielhouwer (17). "Toen ik de examens gemaakt had dacht ik al wel dat ik het binnen had; het viel reuze mee. Alleen scheikunde ging minder goed, maar daar had ik toch nog een 6.7 voor. Verder gingen Aardrijkskunde en Engels erg goed, voor beide had ik bijna een 9. Hij wuift over zijn cijferlijst. "Vanmiddag ben ik dan ook gewoon lekker bezig geweest en heb ik gerelaxt. Om vijf voor drie heb ik nog even mijn mail gecheckt, en alles was nog steeds in orde.''
David is twee weken van tevoren begonnen met leren voor de examens. "Toen ben ik ook wel echt flínk aan de slag gegaan hoor'', zo haast hij te zeggen. Had hij dat terugkijkend nog zo gedaan? Hij grijnst. "Misschien was ik dan wel wat eerder begonnen.'' In ieder geval heeft hij een prima tijd gehad op de middelbare school: "Heel gezellig, misschien zelfs wel eens té gezellig.'' Nu heeft hij zich ingeschreven voor Business IT & Management, maar door zijn cijfers is hij aan het twijfelen of hij wellicht toch geen VWO moet gaan doen. "Maar misschien is dat toch te hoog gegrepen.'' Wat hij later precies wil weet hij nog niet. "Ik heb 'n beetje random een studie uitgekozen die ik leuk vond, en niet heel uitgebreid georiënteerd. Maar dit papiertje heb ik nu binnen.'' Tot slot wil David nog even de school complimenteren. "Leuke school, docenten stonden goed voor je klaar. Ze waren er echt voor je.''
Zippora: "Mijn ouders hebben me helpen ontspannen én motiveren.''
"Soo, dat was echt een adrenalineschok'', vertelt Zippora Brandwijk (16) uitgelaten. "Er is ook wel een stuk opluchting nu.'' Desondanks heeft ze volgens eigen zeggen toch wel gedacht dat ze het zou gaan halen. Wel vond ze een paar vakken wat lastiger gaan; biologie bijvoorbeeld, of scheikunde. "Daar heb ik vooraf ook veel moeite voor gedaan. Zo heb ik advies gevraagd aan leraren en veel oude examens geoefend. Zeker dat laatste is dé key voor het halen van examens.''
Het afleggen ervan vindt Zippora wel meevallen. "Daar wordt heel groots over gedaan, maar uiteindelijk valt het best mee allemaal.'' Bij haar begon twee weken van tevoren de examenstress. Zeker de laatste lootjes vond ze spannend. Gelukkig hebben haar ouders haar helpen ontspannen, maar ook gemotiveerd om er elke dag wel iets aan te doen en om het leerwerk bij te houden.
Ze geeft aan dat ze het hele dagen rondlopen op school wel zal missen, zeker omdat ze op de opleiding hierna enkel op donderdagavond les heeft. Een gewone lesweek zit er dus niet meer in. Wat er wel inzit is een duaal traject lerarenopleiding geschiedenis. "En daarna wil ik voor mijn eerstegraads bevoegdheid gaan.''
Mart: "Slagingspercentage van 95% komt vast door goede docenten.''
Op de vraag hoe hij zich voelt hoeft Mart Vijfhuize (17) niet lang na te denken. "Top. Opgelucht.'' Om nuchter te vervolgen: "Ja, dat is het eigenlijk wel.'' Hoewel hij de examens aardig vond gaan, weet je het volgens hem nooit helemaal zeker of je het gehaald hebt: "Je loopt altijd risico.'' Hij vond biologie wat lastig, verder ging eigenlijk alles wel goed. Hij wappert wat met zijn cijferkaart. Daarop prijkt onder andere een negen voor zijn profielwerkstuk. Enthousiast vertelt hij dat hij met wat medeleerlingen een bedrijfje in schoolspullen hiervoor heeft opgezet.
Terug naar de examens. Die zijn volgens Mart eigenlijk hetzelfde als gewone toetsen. Maar toch ook weer niet helemaal: van hem hoeven die twee weken tussen het maken van de examens en de uitslag niet per se. Maar hij begrijpt wel dat docenten het dan ook ontzettend druk hebben.
Tot 15.00 die dag bleef het toch wel spannend. Hij verrast zich over het hoge slagingspercentage (95%) op havo. "Bizar. Komt vast doordat we zulke goede docenten hebben'', zegt hij grijnzend. Die wil hij dan nog even bedanken. Naast die goede docenten heeft hij ook goede vrienden. Deze gaat hij volgens eigen zeggen wel missen als hij Business IT & Management gaat studeren op het HBO. Verder weet hij nog niet wat hij in de toekomst wil doen. "Dit is nu afgerond, op naar de volgende uitdaging!''
Lisa: "Ik had niet zo'n goed gevoel bij de examens.''
Lisa Verolme (18) is "superblij'' dat ze de examens met goed gevolg heeft afgerond. Ze was vooraf nogal zenuwachtig en had stiekem niet verwacht dat ze het meteen zou halen. "Ik had er gewoon niet zo'n goed gevoel bij.'' Dat lag echter niet aan de voorbereiding; ze heeft behoorlijk wat oude examens geoefend en heeft met name bij economie, een vak dat ze lastig vond, extra hulp gevraagd van de docenten. En heeft ze haar huiswerk goed bijgehouden.
Voordat ze voor het eerst de examenzaal binnenging was ze behoorlijk zenuwachtig, maar tijdens het maakte voelde het eigenlijk hetzelfde als een PTA. Toch bleef ze gespannen tot 15.00 die dag, het uiterlijke tijdstip tot wanneer je te horen kon krijgen dat je gezakt was en/of een herkansing had.
Een tip die Lisa heeft voor examenstudenten van volgende jaren is het oefenen van oude examens. En op tijd beginnen natuurlijk. Maar wat is dan op tijd? "Eh, een paar weken van tevoren.'' Nu heeft ze alle tijd om zich voor te bereiden op haar nieuwe studie, Human Resource Management (HRM) in Rotterdam. Bij HRM gaat het om het combineren van het menselijke en het zakelijke. Wat ze later precies wil gaan doen weet ze nog niet, maar ergens in dat gebied lijkt haar wel interessant.
Jasper: "Het was spannend of het cum laude zou worden.''
Slagen voor examens is sowieso al leuk en bijzonder. Maar nóg bijzonderder is het wanneer iemand cum laude slaagt. Het lukte Jasper van der Boom (18). Op zijn cijferlijst zijn gemiddeld allemaal achten en hoger te zien. Voor het examen wiskunde had hij zelfs een 9.9, iets waar zijn wiskundedocent hem van harte mee feliciteert. Hij is "heel erg blij, ontzettend blij'' met zijn cijferkaart. "Hier had ik al heel lang op gehoopt. Het gevoel is lastig te omschrijven.''
"Eerst heb ik namelijk mavo gedaan, daarna overgestapt op havo. Dat ging best goed, zo goed dat ik dacht dat cum laude wellicht zou lukken.'' Een voordeel dat Jasper had is dat hij al ervaring had met het doen van examens, van zijn tijd op de mavo. Onder andere daardoor had hij er wel vertrouwen in. Daarnaast heeft hij zich goed voorbereid door het maken van oefenexamens, maar ook doordat hij de stof goed heeft bijgehouden in de lessen. "Dat is heel belangrijk, om niet alles op het laatste moment te laten aankomen.'' Hij vat het nog eens samen: "Ik had al wel het gevoel dat ik geslaagd was. Maar cum laude was een beetje van 'net wel, net niet'. Dat was erg spannend.''
Hij heeft het op de Prins Maurits erg naar zijn zin gehad, maar na zes jaar is het goed om weer eens iets nieuws te gaan doen in een nieuwe stad. Jasper gaat Technische Natuurkunde studeren aan de Haagse Hogeschool. Zijn droom is om uiteindelijk bij de TU Delft terecht te komen. "Daar ga ik voor knokken.''
Marilène: "Met examenzweet in de handen een waterflesje opendraaien.''
Na vijf jaar op de PM was Marilène Dogterom (16) blij dat ze de bewuste dag om 15.00 zag dat ze geslaagd was. "Niet dat het allemaal zo erg spannend was hoor, mijn schoolcijfers waren redelijk goed dus ik kon ook wel wat hebben. Maar toch blijft het een beetje aan je knagen, je weet het tenslotte nooit zeker.'' Ze heeft de examenperiode dan ook wel als zijnde stressvol ervaren: "Je hebt toch wel het gevoel dat je op dat moment echt moet presteren. Wanneer je dan in de examenzaal zit en de eerste vragen leest kan de paniek al toeslaan, want hoe zát het nu ook alweer…? Gelukkig had de school voor flesjes water gezorgd, maar met het examenzweet in je handen valt het soms niet mee om ze open te draaien.''
Marilène zegt dat ze terug kan kijken op een mooie schoolperiode, vooral de persoonlijke aandacht van docenten voor leerlingen heeft ze altijd heel erg gewaardeerd. "Nu ik mijn havodiploma in the pocket heb ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. In september hoop ik doordeweeks in Ede te verblijven, waar ik op de Christelijke Hogeschool ga starten met de opleiding Human Resource Management. Ik heb er zin in!''
Sem: "Heel de familie zat met en voor mij in spanning.''
Sem Bienefelt (17): "Tijdens de voorbereidingen op mijn examen begon de moed me eerlijk gezegd een beetje in de schoenen te zinken. Zoveel informatie die je even in de hoofd moet stampen. Ik heb dan ook twee weken lang alleen maar geleerd, geleerd en geleerd. En dan heb je de examenzittingen. Die zijn verschrikkelijk láng en véél. Maar goed, dan kun je niet meer terug. Bij de eerste drie examens heb ik mijn punten nog bijgehouden, maar daar ben ik mee gestopt. Waarom? Daar krijg je alleen maar zenuwen van.''
"Op de dag van de waarheid ging eigenlijk iedereen ervan uit dat ik was gezakt, omdat de examens naar mijn idee niet heel goed gingen. Nou, dan gaan de uren opeens wel héél langzaam. Met mij zat heel de familie in zenuwen. Uiteindelijk bleek om 15.00 dat ik toch nog was geslaagd! Man, wat was ik toen opgelucht!'' En het is dubbel feest, want ook de vriendin van Sem bleek geslaagd te zijn. Naar eigen zeggen gaat hij nu aan de ene kant de PM wel missen, maar aan de andere kant is hij blij dat hij een nieuwe start kan maken met iets waar zijn interesse naar uitgaat. Vanaf september gaat hij namelijk met BBL-Verpleegkunde aan de slag bij het ziekenhuis in Dirksland. "Uiteindelijk hoop ik dan als ambulanceverpleegkundige aan de slag te kunnen.''
