Mijn eerste midzomernacht

Zaterdag 16 juni was de Midzomernachtloop. Een wandeling in de nacht én wel in de kortste nacht van het jaar. Op verschillende locaties organiseerde Natuurmonumenten dit bijzondere evenement. In onze beheereenheid op Tiengemeten en in de Duinen van Goeree.

Voor mij een spannende avond, aangezien ik nu zelf meedraai met de organisatie van de wandeling op Goeree. Vorig jaar wandelde ik nog redelijk onbevangen met twee vriendinnen de route. En toen spookte het door mijn hoofd: 'Volgend jaar sta ik zelf aan de andere kant en maak ik onderdeel uit van het team dat dit unieke evenement organiseert'.

En zo geschiedde… mijn collega droeg het draaiboek over, ik zag het deelnemersaantal oplopen tot bijna 300 mensen, reed vrijdag met collega Anne nog snel om een Dixie (want ja, we kunnen al die mensen toch niet de bosjes in sturen!) en vervolgens stonden we een uur voor de start met een topteam aan man- en vrouwkracht klaar om de editie van 2018 neer te zetten.

Zoals ik mezelf vorig jaar verwonderde over de verhalen van de vertellers op de route, zo zag ik dit nu gebeuren bij de deelnemers. Verhalen over nachtbrakers als vleermuizen, uilen en nachtvlinders. Jong en oud raakt geboeid door de verhalen der natuur. En het is en blijft een kick om te wandelen door duinen, struikgewas en strand wanneer de zon ondergaat en de schemer langzaam plaatsmaakt voor duisternis.

Later, bij het einde van de wandeling, kom ik een moeder tegen, die ik 's morgens telefonisch al had gesproken. Zij wilde de wandeling graag omboeken naar een later tijdstip. "Mijn dochtertje wil namelijk zo graag in het donker lopen en hoopt vooral uilen te zien." Bij het uitdelen van de thee en bolussen vraag ik de moeder hoe ze het vonden. "Geweldig, en ze heeft zelfs uilen gehoord!" Moe zwaait het kleine meisje af voor vannacht, op weg naar haar warme bedje. Voldaan, omdat ze toch maar mooi uilen had gehoord. En zo eindigde mijn eerste Midzomernacht als organisator ook… moe en voldaan kruip ik om 4.30 uur mijn bed in... met buiten de geluiden van het krieken van de dag. En met de gedachte aan dit geweldige evenement, dat iedereen op zijn eigen manier beleeft.