Column 'Mi Mekaore' Dementie

Omzien naar elkaar

Een poos geleden kregen we bij 'Mi Mekaore' een mooi, verdrietig en realistisch bericht van de heer Rien van der Boom. Waarin we lazen waarom een initiatief als 'Mi Mekaore', maar zeker ook het omzien naar elkaar belangrijk is. Vaak zijn we bezig met ons eigen, soms drukke of volle leven. En vergeten we onze ogen te openen voor de wereld om ons heen. Een wereld waar prachtige dingen de dag passeren. Maar ook een wereld waarin we elkaar een handje kunnen helpen, waarin we omzien naar en zorgen voor elkaar. Het stuk van Rien willen we graag met u, de lezer, delen.

Terwijl zijn vrouw hun kleinkinderen tijdens een logeerpartijtje naar bed bracht, keek Rien nog even uit het raam naar buiten. Op het fietspad tegenover zijn huis zag hij een oudere vrouw lopen. Af en toe stond ze stil, keek rond zich heen en vervolgde zwalkend haar weg. Het leek alsof ze door haar ouderdom, vanwege haar dementie of een ander lichamelijke beperking, behoorlijk zwaaide met haar bovenlijf.

Een fietser reed haar voorbij. Rien roept naar zijn vrouw dat hij even weg is, trekt een jas aan en rijdt haar met zijn auto tegemoet. Ondertussen rijden meerdere fietsers en auto's zonder een blik naar de vrouw te werpen gewoon voorbij. Rien haalt de vrouw in en draait zijn raampje naar beneden. Hij vraagt haar: "Waar moet u naartoe?" De vrouw kijkt hem achterdochtig aan en zegt: "Naar huis natuurlijk, maar ik kan de weg niet vinden en het is zo donker". Rien vraagt haar waar ze woont. De straat weet ze, maar het nummer wisselt. Hij helpt haar in de auto. Aangekomen op het adres, ziet hij achter de glazen voordeur een man schuifelen. Rien begrijpt dat hij daar moet zijn. Wanneer hij aanbelt, opent de man direct de deur. Hij wist niet waar zijn vrouw bleef en loopt met Rien mee naar zijn auto. Terwijl Rien de auto opent, omarmt hij haar en met meerdere dankbetuigingen aan Rien, brengt hij haar in huis. Dankbaar, maar ook zeer verwonderd rijdt Rien terug naar huis. Verwonderd dat blijkbaar niemand iets deed en men gewoon hun eigen gang door het leven gaat.

De afstand van waar Rien de vrouw aantrof naar haar huis loop je normaal gesproken in zo'n 25 minuten. Ze was echter waarschijnlijk al zo'n anderhalf uur onderweg, verschillende mensen moeten haar gezien hebben. Dat kan niet anders. Deze mevrouw liep niet meer zo snel, stond af en toe stil om te kijken waar ze was.

Waarschijnlijk had iemand van haar te horen kunnen krijgen: "Waar bemoei je je mee?!" Of was iets later op zijn bestemming aangekomen. Maar moeten dit redenen zijn om je niet meer te bekommeren om een ander? Toen Rien deze vrouw zag, was het nog iets kouder in het jaar. Ze had nog uren zo kunnen zwalken. Met de meest verontrustende gevolgen. Dan is een hand, een oor of een korte autorit naar huis, zoals Rien gaf, alles waard.

Geschreven door Nicole Gierman
Bron: Rien van der Boom, SGP-fractielid

Voetnoot: 'Mi Mekaore' vindt elke woensdag plaats van 14.00 tot 17.00 uur en van 19.00 tot 21.00 uur. In de Victoriahal aan de Philipshoofjes 57b in Dirksland. Kom gezellig langs voor een kopje koffie, gezellig een potje kaarten of een goed gesprek. Iedereen is welkom.