Rook
André Kastelein
Zo af en toe plukken we er wel eens een paar uit het fietsenhok: leerlingen die stiekem staan te roken. Sinds enige tijd is ons plein, afgezien van de uitlaatgassen van opgevoerde scootertjes, rookvrij. Ook de docenten worden geacht niet langer te roken. Voor sommigen is dat een hard gelag. Eén docent werd recentelijk betrapt toen hij vanuit zijn werkkamer uit het raam hangend aan zijn pijp bleek te lurken. De ruimte waarin door hem en zijn rokende collega's gerookt mocht worden, is echter definitief gesloten. Het betrof een hok op de eerste verdieping, zonder daglichttoetreding of luchtverversing. Niet geheel volgens de Arbo-normen, maar waarom zou je luchtverversing wensen als je je rook (sigaretten zijn tenslotte duur) op zo'n praktische wijze kan recyclen? Waarom een raam als je het met een dunne laag zelf langzaam blindeert? Daarbij werd ook de sfeer in het hok steeds intiemer: de aanvankelijk witte wanden kregen, zonder dat iemand ze sausde, een bruincafé karakter. Een enkele docent rookt nu nog voor de docenteningang, buiten het plein dus. Dat wekt associaties op met de rokers bij de entree van het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis. Ook daar zie je mensen, sommige al anticiperend met een infuus of rollator, die kennelijk nog te gezond zijn om naar binnen te mogen.
Laat ik ook de hand in eigen boezem steken: ook ik heb gerookt. Shag nog wel, en ik kan me herinneren hoe ik bij gebrek aan vloei op zondagmiddag me -HELP! --vergreep aan strookjes krantenpapier (bij voorkeur de onbedrukte delen), wel van het Eilanden-Nieuws natuurlijk (waarschuwing: het huidige papier leent zich daar minder voor). Ook voor de klas mocht gerookt worden. Daar heb ik vooral in mijn eerste lesjaar (1977) plezier van gehad. Uiteraard - welke docent heeft dat niet in zijn eerste jaar- had ik ordeproblemen, maar ik kon me aan de chaos enigszins onttrekken door het aanleggen van een Samson- of Drumrookgordijn. Nee, leerlingen mochten niet roken in de klas. Wel kan ik me herinneren dat ik op de fiets langs de provinciale weg naar Goedereede (ik had nog geen rijbewijs) uit school werd ingehaald door S.B., een leerling met een vrij lange schoolcarrière, die mij in zijn rode BMW (O, wat was ik jaloers) spelend met zijn gaspedaal nog wat extra dampen toediende.