Scheidende fractievoorzitters blikken na fusie terug op eerste bestuurlijke jaren
'Gemeente mag zich best krachtiger opstellen'
GOEREE-OVERFLAKKEE - Eén maand voor de verkiezingen en aansluitend de vorming van een nieuwe gemeenteraad Goeree-Overflakkee, kijken drie huidige fractieleiders Rein Osinga (VVD), Robert van Papeveld (CDA) en Rob Maliepaard (fractie Maliepaard) terug op de eerste vijf bestuurlijke jaren van de in 2013 ontstane herindelingsgemeente. Dat niet alleen. Deze drie politici keren - op eigen verzoek - niet terug in de nieuwe volksvertegenwoordiging. In een open gesprek, met persoonlijke standpunten en gevoelens, komen overeenkomsten en verschillen aan de orde. Niet verwonderlijk, kijkend naar hun positie in coalitiepartijen en oppositie. Met als gezamenlijke basis een warme drive: het behartigen van de belangen van de inwoners op het eiland.
Door Jaap Ruizeveld
Hoe kan het ook anders, de gedachten gaan eerst terug naar de start van de fusiegemeente. Of eigenlijk al in de aanloop naar dit besluit. Maliepaard stelt: "Ik was hier geen voorstander van. Kon het niet tegenhouden. Ben vervolgens toch enthousiast het avontuur begonnen om eilandbreed, van oost tot west, kansen te grijpen voor de inwoners. Schoon schip te maken met hetgeen zich in Oostflakkee in het verleden heeft afgespeeld. Dat is, overall terugkijkend, niet gelukt. Ik heb tot de dag van vandaag het gevoel dat Oostflakkee nog steeds het stiefkind op het eiland is en dat voorlopig blijft. Dat op de valreep van deze zittingsperiode er nu ontwikkelingen komen voor de kern Den Bommel, doet daar niets aan af. Laat, te laat. Het beantwoordt niet aan hetgeen ik mij voor ogen had gesteld.
Ander signaal
Van Papeveld geeft een ander signaal. "Al vanaf de jaren 2007 hebben wij als CDA gekeken of er draagvlak bestond voor een herindeling van de toenmalige vier zelfstandige gemeenten. Aanvankelijk leek het een brug te ver. Unaniem enthousiasme kwam er ook niet. Toch lukte het in 2013. Wij zagen onder andere de concurrentiestrijd tussen Middelharnis en Goedereede als ongewenst en destructief voor eilandontwikkeling. Ieder ging voor de eigen kansen. Dat is voorbij. Je ziet vruchten van de eenheid. Er worden nu al bij de Provincie meer zaken bereikt voor de gehele gemeente. Zoals op de gebieden woningbouw en ontwikkeling. Positief waren de stappen om de uiterst negatieve financiële positie, die nog slechter bleek dan aanvankelijk gedacht, om te bouwen".
Evenwichtige balans
Rein Osinga, van begin af aan voorstander van een fusie, onderstreept dit. Beide politici wijzen op de begrotingstekorten die weggewerkt konden worden naar een evenwichtige balans. "Toegegeven, er waren moeilijke, lastige en vervelende bezuinigingsbesluiten voor nodig. Met twee waarnemende burgemeesters, college en support uit de raad is in deze startfase toch veel bereikt. Er is nu een goede financiële uitgangspositie. De gemeente draait. Dat kun je van weinig herindelingsgemeenten zeggen. Te vertalen in: Wij zijn redelijk tevreden", zegt Rein.
Fouten maken
Natuurlijk is er ook een aantal fouten gemaakt. Dat moet je ruiterlijk bekennen. Alles ging niet goed. Rob Maliepaard wijst op de affaire Berenschot, zijn aanhouding in het gemeentehuis en de wijze waarop daarmee is omgegaan. Van Papeveld vindt het jammer dat enkele keren in debatten en gesprekken het niet over inhoudelijke zaken ging, maar dat emoties overheersten en er op de persoon werd gespeeld. Overigens niet alleen in de raad, maar ook bij insprekers gebeurde dit. Zoiets moet niet plaatsvinden. Osinga beaamt dit. Een wethouder dient verantwoordelijkheid af te leggen voor zijn handelen. Dat kan men politiek bekritiseren, maar ook dan dient niet op de man gespeeld te worden. Zoiets geldt overigens ook omgekeerd richting de raad. Positieve ontwikkelingen? Uiteraard. Het eiland-imago. Van krimp naar gezonde groeigemeente. Marketing. Veel onderwerpen konden goed worden afgerond. Incidentele voorbeelden noemen lokt reacties uit. Moet je in deze terugblik niet doen. Wel is aan te stippen dat, als college en raad met betrokken instellingen en organisaties goed naar elkaar luisteren en samen optrekken, er uiteindelijk een verrassend resultaat kan worden bereikt. Kijk naar de herstructurering van het muziekonderwijs en de stapsgewijze ontwikkeling van het Muziekgebouw.
Dorpsraden
De komst van dorpsraden en het aanstellen van kern-wethouders noemen de drie politici een positieve ontwikkeling. Nadeel is dat deze dorpsraden nog geen legitieme positie hebben. Ook willen de dorpsraden geen doorgeefluik zijn van gemeentelijke boodschappen. Hun status moet worden geformaliseerd. Zonder geregelde inspraakmogelijkheden zal men zich snel geschoffeerd gevoelen. Over informatieverstrekking vanuit het college richting de gemeenteraad gaan de scheidende fractievoorzitters graag het gesprek aan. Wij moeten besluiten kunnen nemen op grond van heldere toegespitste punten. Dat kan als er ruimte wordt geboden, zodat je vanaf het eerste moment in het proces mee genomen wordt. Het opstapelen van reeksen toegevoegde documenten draagt niet bij aan de gerichte gewenste info. Neem de tijd. Stap voor stap. Brainstormen, terugkoppelen en zo opbouwen. Je ziet de eerste startnotities komen. Een begin. Vandaar uit samen verder werken naar een beslismoment dat voor ieder duidelijk is en ook goed kan worden uitgelegd.
Eisend durven optreden
Tenslotte komt de vraag aan de orde of het dagelijks bestuur krachtig genoeg optreedt in gesprekken en onderhandelingen met hogere overheden. "Wij hebben goede contacten, maar dat is geen garantie voor gewenste resultaten voor onze eilandgemeente. Het college, de gemeente moet zich krachtiger manifesteren op bepaalde dossiers. Een gesprek met een staatssecretaris, een Kamerlid? Nuttig, maar het is in deze tijd onvoldoende. Er moet meer gebeuren. Durf je - eisend - te laten horen. U vraagt iets van ons, nu, wij hebben ook iets nodig. Support om al jaren nagenoeg stilstaande projecten in de uitvoeringsfase te kunnen brengen". Rein, Robert en Rob zetten een streep onder hun politieke loopbaan. De één denkt dat hij het 'vak' zal gaan missen. De ander wil na jarenlange inzet zich nu meer richten op gezin en familie. Raadslid zijn is meer dan 1 x per 14 dagen een vergadering bijwonen...