"Elkaar steun en troost geven, elk jaar weer"
STELLENDAM – Groot was de belangstelling, en daaruit sprekend ook de betrokkenheid van de bevolking, toen in Stellendam vorige week donderdagavond herdacht werd dat 65 jaar geleden het dorp zwaar getroffen werd door de watersnoodramp. Op Oude-Tonge na het zwaarst op Goeree-Overflakkee, met in totaal 69 omgekomen inwoners. Bij het watersnoodmonument op de splitsing Brielsestraat/Eendrachtsweg werd in groten getale samengekomen om stil te staan bij de gebeurtenissen en de slachtoffers van die diepingrijpende catastrofe.
Tekst en foto: Hans Villerius
De belangstellenden verzamelden zich in verenigingsgebouw De Rank, bij de Hervormde Kerk, om daarvandaan een stille stoet te vormen naar de herdenkplek. Juist toen de massa mensen hier was gearriveerd gingen de hemelsluizen open. De regen en natte sneeuw die neerstriemde versterkte het besef van hoe dat in die verschrikkelijke nacht van 31 januari op 1 februari geweest moet zijn, hoewel de hachelijke werkelijke situatie van velen, balancerend en worstelend boven een afgrond van dood en overleven, zich nooit zal laten voorstellen. "De ramp heeft grote wonden geslagen in de samenleving van Stellendam. De littekens blijven. De pijn, het verdriet en het gemis worden tot op de dag van vandaag gevoeld", zo sprak burgemeester Ada Grootenboer tijdens de herdenking bij het monument. "Daarom is het van belang dat wij de ramp blijven herdenken, de slachtoffers die zijn gevallen en hun nabestaanden. Om elkaar steun en troost te geven, elk jaar weer, en speciaal op 1 februari. Maar ook om met dankbaarheid te denken aan degenen die in die dagen anderen hebben gered. En aan de vele andere hulp die ons getroffen gebied mocht ondervinden, tot uit het buitenland toe. En hoe Stellendam, door alles heen, de veerkracht heeft getoond om weer op te bouwen wat verloren was gegaan." "Dat we zo in groten getale hier zijn is een vorm van erkenning: jouw pijn en verdriet mag er zijn. Wij leven met je mee!", zo verwoordde namens het organiserend herdenkingscomité Petra Moijses het aan het begin van de herdenking. Ook drie kinderen van de Stellendamse basisscholen verwoordden met zelfgemaakte gedichten en vanuit hun voorstelllingsvermogen wat het geweest moet zijn om door het allesverwoestende water te worden overvallen, zoeken te overleven, maar ook dierbaren te verliezen. Aansluitend werden de namen voorgelezen van degenen uit de Stellendamse gemeenschap die door de watersnoodramp zijn omgekomen. Hun namen en hun gedachtenis blijven, 65 jaar na dato, en voor altijd.