Van het burgerbestaan naar de zorgboerderij
DEN BOMMEL - Cornelis de Groot werkte als anesthesiemedewerker in het ziekenhuis, zijn vrouw Annemarie werkte in de psychiatrie en de gehandicaptenzorg. Vorig jaar nam het stel De Schaapskooi over van de ouders van Cornelis. Nu runnen ze samen een bedrijf met 350 schapen en bieden dementerenden en mensen met psychische problemen een veilige plek.
Tekst en foto's: Martijn de Bonte
Samen met hun vier kinderen verhuisde het stel vorig jaar van Oude-Tonge naar het huis van Cornelis zijn ouders, pal naast het Haringvliet in de polder bij Den Bommel. Zijn ouders Cor en Maaike wonen nu naast het huis in een moderne mantelzorgwoning. Annemarie: "De kinderen genieten echt met volle teugen van het leven op de boerderij. Die waren vanaf dag één gewend."
Verloscursus
Cornelis is opgegroeid op de boerderij en heeft de afgelopen jaren de taken stapje voor stapje overgenomen. Voor Annemarie is het boerenbestaan nieuw. "Maar het is hartstikke leuk om te doen," zegt ze enthousiast. "Vooral de periode dat de lammetjes worden geboren is erg gezellig. We hebben pas samen een verloscursus gevolgd, dus ik weet nu wat ik moet doen. Maar als alle lammetjes door elkaar lopen vind ik het wel lastig om te zien bij welke moeder ze horen. Cornelis ziet dat gelijk." Cornelis nuchter: "Je moet er gevoel bij krijgen."
De schaapskudde bestaan uit zo'n 350 boerentexelaars. Cornelis geeft uitleg: "Ze zijn wat minder breed en hoger dan het gewone Texelse schaap. Bij echte texelaars zijn er vaak problemen met het aflammeren, daar heb je bij de boerentexelaars minder last van." De schapen lopen voornamelijk langs de buitendijken. Van Den Bommel tot Ooltgensplaat en van Sluishaven tot Oude-Tonge. In maart moeten er 235 ooien bevallen. Dat is de meest hectische maand van het jaar. Gelukkig helpt vader Cor, die 72 is, dan ook mee. Bezoeker Maina legt aan de keukentafel uit dat schapen houden diervriendelijk is. "Ze hebben het beste leven van allemaal. De lammetjes mogen gewoon bij hun moeder blijven en de schapen lopen meestal lekker buiten."
De Schaapskooi is meer dan een schapenboerderij. Het is ook een plek waar mensen met bijvoorbeeld een burnout, depressie of schizofrenie veiligheid en structuur wordt geboden. Tijdens het bezoek op woensdagmorgen druppelen de bezoekers één voor één de kantine binnen. Rond de brandende kachel worden de laatste nieuwtjes uitgewisseld. Bas vertelt dat hij net ontslagen is uit het ziekenhuis. "Maar ik kom gelijk weer werken, want ik kan ben liever hier dan thuis." Vincent heeft de mensen opgehaald met het busje van de Schaapskooi. De bezoekers komen uit de regio Rotterdam, Hoekse Waard en Goeree-Overflakkee. Iedereen wordt thuis opgehaald en weer teruggebracht. Vincent leunt achterover op de bank met zijn ogen dicht. Het lijkt alsof hij slaapt, maar hij hoort alles, want af en toe mengt hij zich plotseling in het gesprek.
Jaarlijkse uitje
In de agenda die op tafel ligt, staat bij vrijdag in hoofdletters 'Berenboot'. De hele groep kijkt uit naar het jaarlijkse uitstapje. Maar Heidi vertelt: "Het wordt ook wel lastig, want er is net een goede vriendin van mij uit de groep overleden. Daar moet ik wel veel aan denken." Ieder jaar is er een lammetjesdag op de boerderij, bezoekers betalen een klein bedrag voor de entree. Van dat geld wordt het jaarlijkse uitje betaald en gaat de groep deze keer uit eten op de Berenboot.
Na de koffie gaat iedereen aan de slag. Stephanie brengt het Friese paard naar de wei. Maina en Heidi gaan gelijk naar de konijnen. Vincent en Bas stappen in de bus om de schapen te controleren. Gewapend met een verrekijker kijken ze of er geen schapen op de rug zijn gerold, vastzitten in de omheining of ziek zijn. Iedere werkdag gaan ze er op uit om de kudde te inspecteren. Op vrijdag halen ze na afloop vaak een visje bij de kraam in Oude-Tonge.
Knuffelhanen
De kippenformatie bestond naast twintig hennen ook uit drie hanen. Om ruzie te voorkomen werden er twee hanen opgesloten in de paardenstal, die zouden geslacht worden. Ze waren nogal wild, maar Stephanie stapte zo de stal in, pakte één van de hanen en ging ermee knuffelen. De haan deed zijn ogen dicht en leunde met zijn kop tegen haar aan. Ze laat er een foto van zien op haar telefoon. Dus nu zijn de plannen gewijzigd, de hanen mogen alle drie blijven…
Drie dagen per week werken er mensen met psychiatrische problemen bij de Schaapskooi. De andere twee werkdagen zijn mensen met dementie welkom. Iedereen mag op zijn of haar eigen niveau taken uitvoeren. Annemarie: "We kijken niet naar wat er 'mis' is met iemand, maar juist naar wat iemand wel kan. Iedereen is waardevol. We proberen mensen te motiveren en te activeren. Door het vertrouwen wat mensen hier krijgen zie je ze groeien. Dat is echt tof om te zien."
Dagelijks zwemmen
Bezoeker Bas is een enthousiaste verteller. Hij vertelt dat hij iedere dag in het Haringvliet springt, dan loopt hij vanaf de boerderij de dijk over, daar heeft hij zijn vaste plekje waar hij het water in duikt. "Zomers vind ik het lekkerder dan 's winters." Annemarie: "Maar hij gaat ook als er sneeuw ligt. Bas: "Dan is het een paar tellen niet lekker, dat zeg ik eerlijk. Maar daarna voel ik mij goed. En als ik nam mijn duik weer aan de slag ga krijg ik het vanzelf warm."
Cornelis en Annemarie kiezen er bewust voor om kleinschalig te blijven. "Wij doen alles zelf, dus de bezoekers hebben altijd te maken met dezelfde personen. Dat vinden ze prettig." Dat ze kleinschalig willen blijven wil niet zeggen dat ze stilzitten. Bij de gemeente ligt de vergunningsaanvraag voor het bouwen van een nieuwe gebouw voor de dagopvang van de ouderen. Nu worden die in het woonhuis ontvangen, maar dat is eigenlijk te krap. Daarom willen ze aan de slag om een nieuwe accommodatie te bouwen. Verder staat het aanleggen van een moestuin en een dierenweide en het bouwen van een nieuw dierenverblijf op het verlanglijstje. En de veestapel wordt langzaam uitgebreid. Zo wonen er sinds kort drie kalfjes op de boerderij.
Groep als familie
Cornelis en Annemarie zijn duidelijk over hun drijfveren om de zorgboerderij over te nemen: "We vinden het mooi om mensen te helpen. Soms zijn er weleens mensen waarbij we nog niet weten of we de vergoeding voor dagbesteding kunnen ontvangen. Maar die laten we dan niet in de kou staan. En meestal komt het uiteindelijk financieel ook wel goed." Bas vertelt: "Bij mij in de instelling heb ik een goed woordje voor jullie gedaan. Ik kom hier al 11 jaar en ik voel hier warmte. Ik ben best wel op mijzelf, maar deze groep zie ik als mijn familie." Cornelis zegt met een brede glimlach: "Hij noemt mij weleens papa!"
Contact
Er is momenteel ruimte voor nieuwe bezoekers. Kijk voor meer informatie op www.zorgboerderijdeschaapskooi.nl, of bel naar 0187-611347.
