Over verzoening…

In het Reformatorisch Dagblad van 1 december 2018 stond een artikel over kerkplanting en kerkplanters. We konden lezen dat het onder kerkplanters geen gemeengoed is om over verzoening te spreken. Heil wordt door sommige kerkplanters niet in relatie gebracht met de Persoon van Jezus Christus. Kennelijk gaat het dan over andere zaken. Welke bleef wat onduidelijk. Misschien spreekt met over onderlinge gemeenschap en goed doen voor elkaar. Het blijft echter opmerkelijk dat je een kerk (betekent: wat van de Heere Jezus is) wilt planten zonder over de Bouwer van de kerk te preken. Een zaak die te denken geeft.

In de eerste plaats heeft de kerk een boodschap in deze wereld. De eerste en voornaamste boodschap is dat Jezus Christus in de wereld is gekomen om zondaren zalig te maken. Keer op keer vinden we die boodschap terug in de brieven van de apostelen. Paulus zegt bijvoorbeeld in 2 Kor. 5 dat God in Christus de wereld met Zichzelf was verzoenende. Ook in het Oude Testament komen we de boodschap van verzoening overvloedig tegen. De bloedige offers zijn een lange aanwijzing van het Evangelie van de gekruisigde Christus. Je moet wel heel weinig Bijbelkennis hebben om deze dingen niet duidelijk in de Schrift te vinden. En we doen er goed aan om medemensen de boodschap van de Schrift bekend te maken. De kerk leeft van de verzoening of anders heeft ze geen bestaansrecht.

In de tweede plaats brengt de verzoening ons bij de centrale problemen van het menselijke bestaan. Kijk, er zijn vandaag de dag heel wat zaken die aandacht vragen. We kunnen denken aan vluchtelingen, armoede, verdeling van de welvaart, ziekten en tal van andere zaken meer. Maar de belangrijkste zaak is en blijft onze relatie met God. Juist de kerk is geroepen om hier zeer duidelijke dingen over te zeggen. Mensen weten die dingen niet van nature. Daarom moeten ze worden aangezegd en betuigd. De Heere Jezus heeft dat aan de apostelen opgedragen. Mensen moeten weten dat God heilig en rechtvaardig is. Mensen moeten weten dat ze eenmaal God zullen ontmoeten. Mensen moeten weten dat ze door de zonde schuldig staan voor God. En mensen moeten weten dat ze behouden kunnen en zullen worden door het oprechte geloof in Jezus Christus, de Middelaar. Wee, de prediker en christen die deze fundamentele zaken aan zijn medemens onthoudt. Het is de beste dienst die we aan medemensen kunnen bewijzen door ze de waarheid te vertellen en ook te wijzen op Gods weg tot behoud. Aan kerken zonder Christus hebben we geen behoefte. Die zijn vanuit de Schrift veroordeeld.

Tenslotte roept het Evangelie van Christus natuurlijk weerstand op. Reeds Paulus wijst erop de het de Grieken een dwaasheid is. Al je er met je redelijke verstand naar kijkt, is het ook een merkwaardige boodschap. Heil door een Persoon Die Zich als een lam liet doden aan een kruis. En juist in het kruis van Christus schittert de wijsheid en de kracht Gods. Paulus heeft zich voor die boodschap niet geschaamd (Rom. 1:16), want het is een kracht Gods tot verlossing van zondaren. Het is de enige en volkomen heilsboodschap in deze verloren wereld. Smaad en miskenning moeten ons er niet van weerhouden die goede boodschap aanhoudend te brengen. Bovendien hoeven wij niet te zorgen voor de vrucht. De Heilige Geest zal de boodschap gebruiken. Laten daarom christenen, voorgangers en kerkplanters getrouw het Evangelie van de gekruisigde Christus doorgeven. Het is Gods goede boodschap in een verloren wereld. Ook vandaag.

Ds. W. Visscher