INGEZONDEN: Het wordt steeds gekker

Ik moest een brief wegbrengen naar een gebouw, waarin diverse instellingen gevestigd zijn. Ik begaf mij naar de juffrouw aan de balie.
Ze keurde me geen blik waardig. Dat kon ook niet, want ze was in een telefoongesprek gewikkeld. Dat verliep niet zo vriendelijk, maar daar kan een reden voor geweest zijn. Ik kon namelijk niet horen wat er aan de andere kant gezegd werd.
Dankzij de voortgaande ontwikkeling in de techniek, had ze geen hoorn nodig om haar gesprek te voeren, dus had ze haar beide handen vrij. Om de tijd nuttig te besteden, nam ze een grote schaar en begon al telefonerende haar nagels in te korten.
De man achter de balie zag ze nog steeds niet, want ze had al knippend alle aandacht voor haar nagels nodig. Ik ging toen maar zelf op zoek naar de instelling waar de brief voor bestemd was.
Maar helaas, de deur zat op slot, dus was ik gedwongen om me opnieuw naar bar te begeven.
Het telefoongesprek was gelukkig afgelopen en de nagels waren geknipt, dus kon ik mijn brief kwijt. De 'barkeeperes' zou hem in het betreffende vakje leggen. En zo had het verloop toch nog een 'happy end'.

J. VAN HOORN