Nacht in Jakobs leven

"Maar Jakob bleef alleen achter…"
Genesis 32:24a

Kent u het 'Zwitserleven gevoel?' Het motto daarvan is: 'Lekker genieten van het leven, je nergens druk om maken.' Een leven dat velen zoeken. Er is ook het leven van het geloof. Dat is het leven van iemand zoals Jakob. Dat is leven met en van de zegen van God. Dat is zoveel rijker, zo zal blijken.

Hoe begon Jakobs leven 'in de zegen?' Nog voordat Jakob lichamelijk mank werd, was hij geestelijk mank. Hij stal het eerstgeboorterecht, hij bedroog zijn vader en bedacht listige plannen met zijn moeder. Op de vlucht voor Ezau, zoekt hij in Haran een vrouw. Onderweg ontvangt hij in Bethel een droom waarin de Heere belooft bij Jakob te zijn. Hij ziet een ladder van de hemel naar de aarde. De engelen van God klimmen er langsheen. God belooft hem Zijn zegen.

Wat houdt die zegen in? Jakob zal tot een groot volk worden, waardoor alle andere volken ook gezegend zullen worden. Hij en zijn nageslacht zullen het land Kanaän ontvangen. Het land van melk en honing. De Heere zal Jakob ook weer veilig in Kanaän doen terugkeren. Jakobs leven lijkt een groot succes, een 'Zwitserleven'. Hoe kan het licht van Gods aanwezigheid en onverdiende genade nog duidelijker schijnen in een mensenleven?

Heerlijk, zulke Bethelmomenten in je leven. Momenten waarop de hemelen geopend zijn en de engelen in je leven de ladder opklimmen en afdalen. Als God je genadig wil zijn en door Zijn Geest je vasthoudt in het geloof. Als je leeft van de zegen, van de beloften van God. Dat je zeker weet dat Hij uw en jouw God wil zijn. Dat je die genade van God haast tastbaar in je leven kunt aanwijzen.

De zegeningen zijn voor Jakob niet aan te slepen. Niet met één, maar met vier vrouwen komt hij terug! Met elf kinderen en een veestapel waar je 'u' tegen zegt. Twintig jaren zijn verstreken sinds hij uit het beloofde land wegging. Sinds hij Ezau voor het laatst had gezien. Ezau, die woonde in het land van Edom. Daar moet je doorheen om het beloofde land binnen te gaan. Het beloofde land kom je niet binnen zonder strijd. Jakob wordt bang. Wat is er aan de hand met Jakob? God had toch beloofd dat Hij Jakob nabij zou zijn? Daar pleit Jakob dan ook op. De Heere zou hem toch het beloofde land geven? Goed als Gods beloften zo functioneren in ons leven.

Maar het is nacht geworden, ook in Jakobs leven. De gemeenschap met God lijkt weg te zijn. Dat kan ook bij ons herkenbaar zijn. Wat doe je dan? Jakob stuurt Ezau geschenken om hem gunstig te stemmen. Ondertussen komt Jakob bij de rivier Jabok: een zijrivier van de Jordaan. Zijn familie heeft hij eroverheen gestuurd. Maar hij blijft achter, alleen. Alsof in zijn leven even de tijd stilstaat. Een kruispunt in het leven van Jakob. Hier wordt het spannend.

Zijn geweten gaat hem opbreken. Herkenbaar misschien? Hier nu geen hoopgevende droom zoals in Bethel. Jakob wordt hier uit de droom geholpen. Jakob loopt hier aan tegen zichzelf. Tegen Jakob de bedrieger, de hielenlichter. Jakob, die niet kon wachten totdat God hem Zijn zegen zou geven. Jakob moest en zou zo nodig. Hier aan de Jabok krijgt hij zondebesef.

Hij ziet dat hij niet is, wie hij wezen moet. Hij is bang. Dat zie je ook aan het feit dat hij iedereen 's nachts de rivier overstuurt. Hij is onrustig. De tijd dat het licht van God scheen in zijn leven, in Bethel, die tijd lijkt voorbij. In de tussentijd is er zoveel gebeurd. Wat kan er niet gebeuren in je leven waardoor alles duister wordt? Een wolkendek aan zonden overschaduwt Jakob. Daar lijkt het geloof van Jakob niet tegenop gewassen te zijn.

Zitten wij net als Jakob weleens met onze zonden? Met dat verdraaide, dat verdeelde, dat kromme in ons leven? Hoe ga je daarmee om? Met begane zonden die je niet meer uit kunt wissen, die je op de hielen zitten. Hoe gaat Jakob ermee om? Hij stuurt Ezau snel een grote hoeveelheid geschenken. Maar dat neemt de angst en onrust niet weg. Dat kan ook niet. Dat kromme is niet te repareren door onszelf. Tenzij een Ander het doet. We hopen dat de volgende keer te zien.