Ik wens te zijn als Jezus…

Moedeloos kwam hij thuis. Dat was nu de zoveelste kerkdienst die hij bijgewoond had en die hem helemaal niets zei. Hoeveel kerkdiensten had hij in zijn 20-jarige leven nu al niet meegemaakt!

Hoeveel preken, meditaties, dagboekfragmenten en noem maar op waren er al niet tot hem gekomen. En het resultaat? Hij was nog steeds dezelfde Dirk de Lange, die eigenlijk maar weinig trek had in het evangelie van Christus. Hij wist best wel dat hij bekeerd moest zijn om straks God te ontmoeten. Het was hem met de paplepel thuis, op school, op catechisatie en in de kerk ingegeven. Maar het had hem nog steeds weinig of niks gedaan.
Mismoedig keek hij rond in de gezellige woonkamer, waar ze zojuist koffie hadden gedronken. Zijn oog viel op een boekje dat zijn vader op de salontafel had laten liggen. Hij pakte het op en las de titel op het schutblad: Thomas à Kempis – OVER DE NAVOLGING VAN CHRISTUS. Hij sloeg het open en las: "Eerste deel. Vermaningen, bevorderlijk voor het geestelijke leven." Zijn interesse was gewekt. Hij begon te lezen.

"Wie Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen" (Joh. 8:12), zegt de Heere. Dit zijn woorden van Christus, waardoor wij worden vermaand Zijn leven en Zijn gezindheid na te volgen, indien wij waarlijk verlicht en van alle blindheid des harten bevrijd willen worden. Ons voornaamste streven moet daarom zijn, in het leven van Jezus Christus met onze betrachtingen ons te verdiepen.
De leer van Christus overtreft alle leringen der heiligen – en wie Zijn Geest bezat, zou daarin een verborgen manna vinden. Gebeurt het nu, dat velen het evangelie veelvuldig horen en toch slechts weinig begeerte daarnaar gevoelen, dan is het doordat zij de Geest van Christus niet hebben. Wie de woorden van Christus in hun rijkdom en stichting verstaan wil, moet er naar jagen, zijn ganse leven aan Hem gelijkvormig te maken.

Hij las nog eens: Gebeurt het nu, dat velen het evangelie veelvuldig horen en toch slechts weinig begeerte daarnaar gevoelen, dan is het doordat zij de Geest van Christus niet hebben. Daar stond zijn portret getekend. Dirk de Lange ten voeten uit! Hij begreep nu ook hoe het kwam. Hij had de Geest van Christus niet!
Dirk klapte het boekje dicht en liep met gebogen hoofd de trap op naar zijn kamer. Voor zijn bed knielde hij neer en bad met een door tranen verstikte stem: "Heere, o Heere, schenk mij Uw Geest, dat Die Mij lere en leide!"

Beneden in de kamer had zijn 12-jarig zusje achter het orgel plaatsgenomen. Ze roerde de toetsen aan en smekend klonk even later door het huis haar heldere kinderstem bij de akkoorden van het orgel:

Ik wens te zijn als Jezus,        
zo need'rig en zo goed;                
Zijn woorden waren vriend'lijk,        
Zijn stem was altijd zoet.                
Helaas! 'k ben niet als Jezus,        
Dat ziet een elk aan mij;                
Och Heiland, wil mij helpen,                
En maak mij zoals Gij.                

Ik wens te zijn als Jezus,
in 't goeddoen nooit vertraagd.
Dat men van mij kan zeggen:
Hij doet, wat God behaagt.
Helaas! 'k ben niet als Jezus,
Dat ziet een elk aan mij;
Och Heiland, wil mij helpen,
En maak mij zoals Gij.

Ach neen, 'k ben niet als Jezus,
Mijn hart is vol van kwaad.
Hoe zal ik ooit zo worden,
Waar vind ik hulp en raad?
Mijn Heiland, wil mij helpen,
Maak mij van zonden vrij;
Dan zal 'k U eens aanschouwen
En worden zoals Gij!

Door A.J. Nelis