Overleven in de natuur
Wij mensen kunnen heel wat aan met vindingrijkheid en pure wilskracht. Je zou maar bijna vijftig dagen moederziel alleen ronddobberen op zee. Het overkwam een Indonesische tiener. Hij overleefde door vis te vangen. Daar had 'ie gelukkig - ironisch genoeg - toch zeeën van tijd voor.
Zijn verhaal doet me een beetje denken aan Robinson Crusoe. Dat boek was geweldig om te lezen vroeger. Mijn jongere ik had al helemaal uitgedacht hoe die 'zijn' eiland zou inrichten. Een knusse grot zou mijn woning worden. Met stevige balken zou ik de wanden maken en de gaatjes dichtsmeren met pek, net als Noach. Houten palen met vlijmscherpe punten om mijn bouwsel zouden bescherming bieden tegen nachtelijk gespuis. 's Avonds bij een knapperend haardvuur het zelf geschoten wildbraad verorberen, met daarbij een frisse salade van bosvruchten en een kop brandnetelthee. In een dicht woud kon ik op zoek naar kruiden en eetbare paddenstoelen om de hongerige maag mee te vullen. Mijn dieet zou worden aangevuld met vis, gevangen in een zelf geknoopt net van gedroogde plantenstengels. Mijn uit wilgen vervaardigde pijl en boog zou me beschermen tegen wilde beesten en kwaadaardige stropers. Of zo.
Toen ik in mijn jeugdige overmoed meedeed aan een bushcraftkamp, bleek de waarheid minder rooskleurig. In een vale tent op een kaal weiland bleek dat de schrijver van het zojuist genoemde boek de ongemakken wellicht een ietwat had verdoezeld. Zelfs de meest ervaren kettingroker kon op een gegeven moment de walmende rookdampen van het vuur niet meer weerstaan en zocht hijgend en hoestend een goed heenkomen. 's Nachts onweerde het zo hard dat ik op het bliksemlicht gerust een boek had kunnen lezen, ware het niet dat mijn haren zich ten berge rezen en, praktisch, ik geen boek tot mijn beschikking had. Inmiddels weet ik ook dat brandnetelthee nergens naar smaakt. En dat koude wortelstamppot, rauwe oesters en zelf-half-afgebakken pizza voor een iets te voorspoedige stoelgang zorgen. Enfin. Als een paal boven water staat dat ik weer een ervaring rijker en een illusie armer ben.