Na zondag gratis over de Haringvlietbrug
Wanneer de Ministeriële beschikking nog op tijd ontvangen wordt, dan zal het na zondagavond, 30 september gedaan zijn met de tolheffing op de Haringvlietbrug. Zomaar, zonder enig vertoon zullen de luikjes die door de jaren heen miljoenen guldens opslokten gesloten worden, Volgende week zal dan begonnen worden met de sloop van de tolhuisjes en de overkapping, waarna na enkele maanden niets meer zal herinneren aan wat er negen jaar lang heeft gestaan. De tolheffing zwaait in stilte, maar eervol af en directeur J. Hof is de tolk van het personeel als hij daarover zijn gedachte weergeeft: "Voor het publiek is het natuurlijk heel plezierig, maar voor ons is het bepaald géén feest!"
Geen feest voor de 10 vaste tolgaarders en de 10 reserves waarvan de meesten naar een andere betrekking uit moeten zien. Ze kunnen tot volgend jaar juli teren op een uitstekende afvloeiingsregeling, maar daarna wacht de W.W. wanneer ze er niet tijdig in slagen een baan te bemachtigen. Directeur Hof (zelf vervolgt hij zijn bestaan als gemeentesecretaris op wachtgeld) hoopt daarom van harte dat het de mensen in het komende jaar ernst is naar een nieuwe functie uit te zien. Een van de tolgaarders stapt over naar de Beneluxtunnel, waar hij met kennis van zaken aan het werk gaat. Kennis van zaken is overigens wel nodig, "want", zegt dhr. Hof: "je bent niet een goeie tolgaarder als je alleen maar een gulden aan kunt pakken!"
Het verdwijnen van de tol is voor het overige publiek wel een plezierige zaak, omdat de guldentjes die geofferd moesten worden bij een veelvuldig gebruik van de brug toch in de papieren gingen lopen. Dat guldentje was overigens maar een fractie van wat in de begintijd van de brug, in 1964, betaald moest worden. Voertuigen op 2 wielen betaalden toen een gulden, personenwagens f 3,50, vrachtwagens met 2 assen f 6,- . vrachtwagencombinaties zelfs een tientje. Naarmate dat er meer aanbod kwam, konden de tarieven worden verlaagd, in '65 f 2,50 voor een personenwagen, in '70 f 2,- , totdat per 1 oktober 1971 van het gedifferentieerde tarief werd afgestapt en voor elk voertuig de uniforme prijs van één gulden werd berekend. Fietsen en bromfietsen waren al sinds januari 1968 van het betalen van tolgeld vrijgesteld. Voor de tolgaarders betekende de invoering van het uniforme tarief een enorme verlichting van hun drukke werkzaamheden.
Dit is een deel van het artikel dat eerder in Eilanden-Nieuws stond van 28 september 1973.