Politiek
In de afgelopen dagen waren er algemeen politieke beschouwingen in de Tweede Kamer. Het derde kabinet Rutte verdedigde het beleid voor het komende jaar. In de media hebben we er dingen over kunnen horen en lezen. Een paar dingen die mij opvielen.
In de eerste plaats het optreden van de heer Wilders van de PVV. Zijn optreden kenmerkte zich niet door fijnzinnigheid. Ook merkte je dat de meerderheid van de kamer nogal fors afstand nam van zijn standpunten. Op zichzelf is dat wel begrijpelijk. Dingen worden soms zo fors neergezet dat je er van schrikt. Om nu elke asielzoeker maar onmiddellijk een gelukszoeker te noemen is gewoon onjuist. En persoonlijk zou ik een ruim toelatingsbeleid voor mensen en kinderen in nood willen verdedigen. Wat dat betreft zou de SGP ook wel een stapje vooruit kunnen doen, wat mij betreft. Wilders heeft echter af en toe wel een punt. Zo wees hij er bijvoorbeeld op dat er nergens in de wereld een islamitisch land is waar mensen ook echt vrij zijn, bijvoorbeeld op godsdienstig terrein. Islam en geweld gaan toch heel vaak samen. Het is jammer dat de regering en de overgrote meerderheid van de Kamerleden hier niet op in willen gaan. Het is een punt wat helaas maar al te vaak wordt genegeerd, terwijl het wel reëel is. Heel veel christenen in islamitische landen hebben het heel moeilijk en dat wil in Den Haag maar niet echt doordingen. Het lijkt soms wel of men er niet over wil denken omdat Wilders het benoemt. Jammer.
Een ander punt was de afschaffing van de dividendbelasting. Er is inmiddels al heel wat over die afschaffing geschreven en gedacht. Er zijn ook heel veel woorden aan vuil gemaakt. In de Tweede Kamer is eigenlijk alleen de premier, met de VVD, van het nut van deze maatregel overtuigd. Goede en wetenschappelijk onderbouwde argumenten zijn er ook niet voor. Het is een maatregel die buitenlandse beleggers ten goede komt. De hele oppositie is tegen en ook regeringspartijen (CU en D66) zijn er niet echt voor. Toch gaat de maatregel door. Premier Rutte heeft er zo ongeveer zijn politieke voortbestaan aan verbonden. Dat is natuurlijk best ingrijpend. Kennelijk kan een partij en een premier zonder argumenten en zonder een meerderheid zijn zin doordrukken. Ergens toont die het falen van de democratische orde aan. Is het nu werkelijk niet mogelijk om dit soort dingen, die echt niet nodig zijn, toch door te drukken? Het bevestigt alleen maar weer het beeld dat onze premier, net als eertijds Lubbers en anderen, na een aantal jaren niet meer zo verstandig handelt. Het optreden van Rutte begint sleets te worden. In Amerika kan een president nooit meer dan twee termijnen dienen. Misschien ook iets voor ons land?
In de derde plaats wilde Thierry Baudet van Forum voor Democratie dit keer niet echt meedoen met de debatten. Hij zei dat ook en onmiddellijk vielen vrijwel alle parlementariërs over hem heen. Toch had hij natuurlijk wel een punt. Hoe vaak en hoe veel werden er niet steeds dezelfde dingen gezegd. Premier Rutte bijvoorbeeld werd gewezen op cijfers over de koopkrachtontwikkeling van de mensen. Hij ging daar helemaal niet op in, maar zei dat hij andere cijfers had. En zo werden mensen met een kluitje in het riet gestuurd. Er waren meer momenten dat op reële vragen gewoon niet geantwoord werd. En het lijkt mij een vrij ontmoedigend bezig zijn als je vragen stelt zonder dat er antwoorden komen. Het is niet goed om dan maar geen vragen te stellen, maar het is ook niet zuiver om maar niet te antwoorden. Er werd eigenlijk gewoon vanuit de meerderheid geregeerd en de oppositie kon praten wat ze wilde: er veranderde vrijwel niets. Kortom, alles bij elkaar een vrij ontnuchterend beeld van het bestuur van dit land. Laten we hopen op betere tijden.
Ds. W. Visscher