Rages
Op de basisschool passeert menig rage de revue. Als kind van de jaren negentig kan ik me bijvoorbeeld de Flippo's nog levendig herinneren. En wat dacht u van de Tamagotchi? De halve klas had er eentje in zijn laatje liggen. En het ene na het andere virtuele huisdier stierf in die laatjes een eenzame dood. En dan waren er de Furbies nog. En wat dacht u van die spinnende jojo's? Uren ben ik er zoet mee geweest. Je zou denken dat je de kinderen van tegenwoordig niet meer gek krijgt met dergelijke prullaria. Maar het tegendeel is waar. Onze oudste zit net in groep twee en we hebben al behoorlijk wat rages doorlopen. Zo ligt er momenteel ergens onder een kast een roze Fidget Spinner te verstoffen. En eind vorige week diende zich dan de eerste rage van het nieuwe schooljaar aan: het touwtje. In eerste instantie leek een investering onnodig: door de uiteinden van een klein stukje wol aan elkaar te knopen, kon onze dochter de 'Kop en schotel' en 'Toren van Babel' knopen. Maar al snel werd duidelijk dat het stukje wol toch niet echt voldeed. Er moest een professioneel touwtje komen en ik moest er bij de speelgoedwinkel om. "Hoe heet dat dan?" vroeg ik. "Touwtje," zei ze. Het leek me onwaarschijnlijk dat marketeers zich er bij deze rage zo gemakkelijk vanaf hadden gemaakt, maar ik beloofde haar het uit te zoeken. Voor ik daar de kans voor kreeg, kwam oma op bezoek, met hét touwtje - dat marketeers overigens 'Ztringz' hebben gedoopt. De wol verdween in de prullenbak en het regenboogkleurige touwtje gaat overal mee naartoe. "Denk je dat je dit touwtje leuk blijft vinden of zal het net zo gaan als met de Fidget Spinner?" vroeg ik onze dochter deze week, terwijl ze probeerde een knoop uit haar dierbare touwtje te peuteren. Fronsend keek ze me aan: "Wat is een Fidget Spinner?"