Positief reisadvies
"Uw volk is mijn volk en uw God is mijn God…" (Ruth 1:16b, lezen Ruth 1)
Kiezen… dat moeten we vaak.
We wikken en wegen en we vragen raad.
Waar letten we vaak op?
Of we door onze keus geen moeilijkheden krijgen.
Kiezen, dat doe je ook voor je op reis gaat.
Er is vast in de afgelopen tijd gekeken naar vakantiebestemmingen.
Is het er veilig, ben je welkom? Is er geen probleem met eten en drinken?
Zo niet, dan ga je toch liever ergens anders heen.
Bij emigratie kijk je ook nog of het er op langere termijn goed zal zijn.
Nu, Ruth en Orpa uit Moab gingen samen mee met Naomi richting Israël.
Die gaf een zeer negatief reisadvies.
Je kunt het wel samenvatten met de woorden:
"Geen toekomst!"
In feite mochten mensen zoals Orpa en Ruth niet bij het volk van Gods verbond gaan behoren.
Hun volk had in het verleden tegen het broedervolk Israël misdadig gehandeld.
Toen Orpa met verdriet afscheid nam en naar Moab terugging, zei Naomi:
"Kijk eens, uw schoonzus, die ging naar haar volk en goden. Doe jij dat nu ook maar!"
Asiel voor Ruth, zat dat er in? Wel weduwe van Machlon uit Bethlehem, maar toch:
een vreemdelinge – reden voor de conclusie: "Ik blijf weg!"
Kiezen… voor deze jonge weduwe.
Lastig om aan dagelijks brood te komen.
Een huwelijk waardoor ze er bij mocht horen zat er ook niet in.
Naar Israël gaan leek kiezen voor de bedelstaf met de vreugdeloze Naomi aan haar kant.
Toch gaan? Als je ergens niet zijn moet, blijf je met een negatief reisadvies weg.
Begrijpelijk. Wijs. Je mag jezelf niet onnodig in gevaar begeven.
Maar als je er nu moet zijn?
Moet je dan ook de nadelen laten doorwegen?
Je kunt je voorstellen dat dit voor hulpverleners een zaak is. En voor zendingswerkers.
Wel risico's, gevaren.
Ga je wel of niet?
Maar de vraag is breder:
Behoren bij God of niet, vraagt ook een keuze.
Dat kan je kans op een mooi inkomen verkleinen:
Je principe kan je geld kosten...
Gaat het over de mogelijkheid van trouwen, is er ook beperking door de opdracht:
Samen God dienen.
Een keuze die beperkt en moeilijkheden oplevert…
Ruth maakte die.
Ze ging de grens over.
Gaat u, ga jij met haar mee?
"Maar dat kost wat!"
Inderdaad.
De hele Bijbel laat het zien.
Jezus is daar ook duidelijk over.
Het is achterlaten.
Het betekent 'jezelf verliezen' – je leven zoals het was.
Maar… Wie is God?
Hij gaf Zijn volk vergeving, schonk het brood.
Hij geeft zegen die blijft!
Ruth lette er op Wie God is!
Hoor wat ze zei:
"Uw volk is mijn volk, en uw God is mijn God!"
Leven en sterven en begraven worden bij Naomi - met een trouw geworteld in geloof in God!
Let op wat er achter zat:
Ze had gehoord van Israëls God!
Zoals een kuikentje dat veiligheid zoekt bij de moederkloek,
nam ze de toevlucht als het ware onder Gods vleugels.
Kiezen en verliezen…, dat leek haar weg.
Maar… in het licht van wat je ontvangt is wat je zult verliezen een klein verlies.
Een lichte verdrukking die zeer snel voorbij gaat tegenover het gewicht van de eeuwige vreugde!
Zie dan ook net als Ruth op God.
Die deze vreemdelinge ontving.
Die haar in Boaz op aarde een toekomst gaf en haar ook eeuwig vasthield.
Niet voor niets mogen wij weten van haar grote Nakomeling Jezus Christus,
Die mensen die dat niet verdienen ontvangt.
In Hem heeft God genade voor mensen die dat niet verdiend hebben,
maar een beroep op Hem doen!
Kiezen…, reizen…
Eigenlijk moet je zeggen: de hele geschiedenis geeft geen positief reisadvíes,
maar een positief reisbevél:
"Verlaat, vergeet wat ooit u kon bekoren!"
Orpa had wellicht een succésvol leven, Ruth een gezégend leven.
Orpa miste de gunst van God, Ruth ontving Zijn zegen: genade, vrede, veiligheid!
Hoe grote winst bij klein verlies!
Zeker, de ondervinding is: Geen andere goede weg dan die met distels en kruisen.
Maar het is waar:
"Ze zal ons niet berouwen,
de keus van 't smalle pad,
wij kennen de Getrouwe,
Die ons heeft liefgehad!"
A. van Wijk, v.d.m. (Herkingen)