Vijftig jaar stilstand
"Op 5 september gaan de Haringvlietsluizen op een kier en dan kunnen de vissen weer vanuit de zee de rivier in zwemmen." Terwijl ik bij restaurant De Zeemeeuw een kom vissoep leeg lepel vertelt een man die aan een tafel bij het raam zit enthousiast tegen de dames in zijn gezelschap over de vissoorten die mogelijk terugkeren naar het Haringvliet. "Ik heb het gelezen in Ons Eilanden-Nieuws," zegt hij om zijn verhaal kracht bij te zetten.
Na de Watersnoodramp werd er een ingenieus plan bedacht om het land te beschermen tegen het vernietigende water. Met man en macht is er gewerkt aan dammen, dijken en sluizen. Achteraf bekeken was de aanpak op sommige punten misschien te drastisch. Zo veranderde de Grevelingen van een zeearm in een uitgestrekt meer met vrijwel stilstaand water. De veiligheid kreeg logischerwijs topprioriteit. Nu een paar decennia later groeit de aandacht voor natuur en recreatie.
In de Brouwersdam komt een grote doorlaat die de Noordzee verbindt met het Grevelingenmeer en de Haringvlietsluizen gaan structureel op een kier, waardoor het zoute zeewater weer het Haringvliet in kan stromen. Zo komt er, na bijna vijftig jaar stilstand, weer (beperkt) getijdeverschil rondom het eiland. Vijftig jaar geleden was iedereen opgelucht dat de zee definitief was buiten gesloten, nu zijn veel mensen enthousiast dat het zeewater weer de rivieren in kan stromen. Net als de zee is wat wij denken en belangrijk vinden continu in beweging.