Zon, zee en nog meer water
Heerlijk, die warmte. Zon, zee en ijsjes, wat wil je nog meer…? Oké, vakantie dus. Want juist in deze warmte zit ik achter m'n laptop. Fijn, schooldrukte bij 28 graden. Helaas geen zee voor mij deze weken. Gelukkig kreeg ik toch nog mijn lang verwachte zee van water. Maar of dat nou zo'n feest was…?
'Wil jij nog even die prullenbak bij het vuilnis zetten?' Mijn werk zit erop en het is eigenlijk tijd om naar huis te gaan. Maar vooruit, nog even die prullenbak wegzetten dan, dat kan er nog wel bij. Nog maar één weekje, dan stop ik toch met mijn werk hier. Snel loop ik met de prullenbak in mijn hand richting de containers. Maar ik heb nog maar een paar stappen gezet of… Plats. Een emmer vol water wordt over mij heen gegooid. Ik begin te rennen, de prullenbak nog steeds in mijn hand en druk me tegen het schot van het schuurtje aan. Het helpt niets. Ook mijn andere collegaatjes komen met emmers water aanslepen. Een zee van water valt over me heen. Er zit niks anders op. Ik vlucht. Het gelach van mijn liefdevolle en zeer gewaardeerde collega's achtervolgt me. Alles aan me is nat! Zelfs mijn halflange laarsjes staan bijna tot het randje vol met water. Heet zal ik het in elk geval niet snel meer hebben.
Als jullie nu echt héél veel medelijden met mij hebben, kaartjes en alle andere vormen van meeleven zijn zeker welkom! Maarre… stiekem was dit afscheid vooral heel lachwekkend. Want zeg nou zelf, zo'n spetterend afscheid krijgt toch niemand!?