Eten klaarmaken
Onlangs las ik in het Reformatorisch Dagblad een makkelijk recept voor een maaltijd. De samensteller ervan zei dat het ook goed zou passen voor werkende mannen. Ze kunnen dan af en toe ook eens in de keuken iets klaarmaken voor het gezin. Het geeft een band en het is leerzaam. Voorwaar een hele goede gedachte waar ik graag iets over wil opschrijven, vanuit de praktijk van mijn leven als weduwnaar.
In de eerste plaats ben ik nu ongeveer 3,5 jaar weduwnaar. Door het overlijden van je vrouw veranderen er veel dingen. Aan de ene kant gaat het gewone ambtelijke werk verder, maar aan de andere kant heb ik ook te zorgen voor het gezin, waarvan er nog twee kinderen thuis wonen. Gelukkig krijg ik veel hulp vanuit de kerkelijke gemeente, maar er zijn toch ook dingen die ik gewoon zelf moet doen. Het betreft dan vooral boodschappen doen, eten koken en wassen. Verder zorgen dat de kamer etc. elke dag is opgeruimd. En de tuin vraagt af en toe ook wat aandacht. Kortom, je hebt er de laatste jaren een taak bij gekregen. Een taak overigens die ik met veel vreugde mag uitoefenen, hoewel er altijd die knagende herinnering blijft aan mijn lieve vrouw. Er is geen moment van de dag waarop dat weg is uit je herinnering. Mensen die het hebben meegemaakt zullen het wel herkennen. Het leven met een groot gemis is niet altijd eenvoudig. Vooral als alles gewoon verder gaat. En dat is de realiteit. Maar terug naar het eten. Elk dag sta je voor de taak een maaltijd gereed te maken. Je begint te beseffen wat moeders op dit punt verrichten. Wat moet er elke dag worden gegeten? Wat als iemand van het gezin geen spruitjes lust? Hoe breng je gezonde variatie aan? En wat kost een maaltijd? Elke dag patat en appelmoes vinden sommige kinderen wel lekker, maar het is niet gezond.
In de tweede plaats moet je de kookkunst wel stapje voor stapje gaan leren. Er is gelukkig op internet heel wat te vinden. Onlangs kocht ik wat courgettes. Als je dan via Google recepten en courgettes invult, krijg je een ware overvloed aan mogelijke recepten. En soms zijn er hele lekkere dingen te maken. Zelf nasi maken, bijvoorbeeld, levert een heerlijke maaltijd op. Als je er ook nog eigen gemaakte satésaus bij doet, dan is het helemaal topkwaliteit. Koken moet je echter wel leren. Voor mijn trouwen kookte ik altijd zelf. Dus er was wel enige ervaring, maar met mijn huwelijk heeft mijn vrouw vrijwel altijd gekookt. En dat is achteraf gezien niet zo verstandig geweest. Eigenlijk moeten dit dingen zijn die je samen doet. Daarom geef ik jonge mensen die gaan trouwen tegenwoordig het advies om de man in ieder geval één keer per week de maaltijd te laten verzorgen. Wat kun je op dit punt dan als man en vrouw mooi samen dingen doen. Als ik weer eens een lekkere maaltijd heb klaargemaakt, dan gaan mijn gedachten vaak naar mijn vrouw. Kon ik dat haar maar laten zien. Wat zou ze dat fijn gevonden hebben. Maar het kan niet meer. En zo leer je weer iets om door te geven aan anderen. Dus mannen, zorg gerust één of meer keren per week voor de maaltijd. Het is heel goed voor je huwelijk en je leert er veel van.
In de derde plaats krijg je daardoor inzicht in het huishouden. Mannen kunnen soms denken dat huishouden een gemakkelijke taak is. Dat is echter onjuist. Moeders hebben een intensieve en zware taak. De hele dag staan ze gereed voor het gezin en wordt er allerlei van hen gevraagd. Vooral de laatste jaren ben ik meer en meer het vele werk van moeders gaan waarderen. Bedden opmaken, aardappels schillen, eten koken, je huis schoon houden, en tal van andere zaken meer. Laat toch niemand denken dat moeder zijn een kleine taak is. Het is de spil waar alles om draait.
Ds. W. Visscher