Column Erik Bruggeman: 'Ik ben een paar jaar clean'
Ik moet jullie iets bekennen. Ik ben een gebruiker van Facebook. Herstel, een ex-gebruiker. Ik ben inmiddels al een paar jaar clean van Facebook. Het slokte m'n tijd op aan nieuwsgierig volgen wat je 'vrienden' aan het doen waren. Maar de laatste tijd wordt Facebook en Cambridge Analytica onder vuur genomen. Als je zoekt wat Cambridge Analytica is, wordt gelijk met termen zoals datamining en data-analyse naar je hoofd gegooid. Dit bedrijf heeft gegevens van maximaal 87 miljoen gebruikers - als het niet meer is - in handen gekregen. Facebook wist dit al in 2015, maar greep niet in. Cambridge Analytica beloofde immers de data te vernietigen, waardoor de gebruikers van Facebook niet ingelicht werden. Ik ben blij dat de gebruikers en de mensen van hogerhand deze inbreuk op de privacy uiterst serieus nemen. Aan de andere kant ben ik er nogal sceptisch over. Wij denken dat onze data veilig is. Dat we niet te achterhalen zijn. Maar hoe zit het dan dat Wikipedia mij aanspreekt dat ik nogal vaak de site gebruik en ze mij vragen om een kleine bijdrage? En hoe kan het dan wanneer ik een website bezoek die houten tafels verkoopt, ik op een compleet andere site telkens advertenties zie van houten tafels? In een college op school werd verteld dat meneer X. zijn data opvroeg bij een bedrijf die een datingssite runde. Hij dacht dat na zes pagina's de data wel zou ophouden. Uiteindelijk werden het er meer dan 800… Al de data die bekend was bij allerlei bedrijven, winkels en andere dataverzamelaars kwam op papier te staan. Natuurlijk is er wetgeving en worden regels nageleefd. Maar denken dat onze data veilig is en dat wij niet achterhaald kunnen worden, is een naïeve gedachte.