De neus
Vorige week was ik in de gelegenheid om een wijnproeverij bij te wonen. Een kersverse gediplomeerd vinoloog uit het westelijk deel van het eiland was naar Sommelsdijk afgereisd om aan een groep geïnteresseerden de geneugten van het witte en rode vocht te delen. Het was voor de eerste keer dat ik een dergelijke proeverij bijwoonde en het beviel goed. In mijn kennissen- en familiekring heb ik verschillende wijndrinkers. Onder hen zijn niet zoveel wijnproevers, want dat is toch een aparte tak van sport. Zelf behoor ik - wat het drinken van wijn betreft - tot de grote grazers. Meestal kijk ik naar de prijs, niet zo naar de kwaliteit. De termen soepel en droog ken ik wel, maar als deze termen voor wijn worden gebruikt, dan moest ik het af laten weten. Mijn wijnclassificaties waren: wit, rood, zoet, zuur, goedkoop en duur. Maar er is veel meer, zo bleek tijdens de proeverij. Zo hoorde ik over de 'neus' van de wijn. Hiermee wordt de geur of het aroma van de wijn bedoeld. Wijnkenners ruiken precies de verschillende vruchten en hoe het verdere rijpingsproces is verlopen. Het herinnert mij aan een tijd lang geleden dat ik als mede-leider van een jeugdkamp een week doorbracht op de hellingen langs de Moezel. Het was de al wat oudere jeugd en natuurlijk moest er geproefd worden van de Moezelwijn. De boer op wiens terrein wij bivakkeerden en zelf op kleine schaal wijn verbouwde, verkocht ons voor een enkele Mark een fles wijn en als we die thuis openden, kwam de neus ons al tegemoet: koeienmest! Helaas is de neus van de wijn niet meer aan mij besteed, vanwege het intensief roken van pijp, waarbij ik de rook door mijn neus uitblies en zo een deel van mijn reukvermogen voorgoed uitschakelde. Verder leerde ik wat het 'walsen' van wijn is en 'de blend'. Er waren nog andere termen waarvan ik de naam en betekenis niet meer weet. Het zat niet in de alcohol want ieder slokje uitgespuugd moest worden en ik moest nog achter het stuur. Toch nog maar eens op herhaling.