Kerkelijke zorgen
We lezen de laatste tijd in de media nog al veel over allerlei kerkelijke zorgen. Er zijn in verschillende gemeenten, ook binnen de bevindelijk gereformeerde stroming, hele erge dingen aan de hand. Ik ga het niet allemaal met naam en toenaam noemen, maar iedereen weet wel waar ik het over heb. Het zijn dingen die we maar veel moeten brengen in het gebed. Toch is het wellicht zinnig om er een paar opmerkingen over te maken.
In de eerste plaats moeten we bedenken dat allerlei kerkelijke verdeeldheid en problematiek leidt tot een heleboel verdriet en zorg. Er kunnen natuurlijk verschillen van inzicht zijn. Het kan zijn dat karakters botsen of dat er accenten worden gelegd in de leer. Elk mens heeft zo zijn eigen accenten en zijn eigen inzichten. Maar dat alles betekent natuurlijk niet dat we maar moeten gaan handelen naar eigen inzichten. De kerk is wat anders dan de wereld. In de wereld wordt er soms op losgeslagen. De kerk is echter het terrein waar de boodschap van de Bijbel klinkt. En daar zouden we moeten oppassen om elkaar naar het leven te staan. Laat ieder bedenken dat het buitengewoon verwoestend is om in het kerkelijke leven, los van anderen, een eigen weg te gaan. Het is pijnlijk voor de gemeente waar het gebeurt, het is pijnlijk voor onze jongeren en het heeft ook gevolgen voor de verdere toekomst. Sommige problemen kunnen nog jaren voortslepen. Met alle verdrietige gevolgen van dien.
In de tweede plaats moeten we bedenken dat we leven in het jaar 2018. Ruim 30 jaar geleden was er nog geen computer, smartphone, websites en wat niet al. Tegenwoordig hebben we sociale media en er wordt heel wat afgeschreven op de sociale media. Er worden allerlei vreemde en rare verhalen verspreid. De een weet nog meer dan de ander en zo ontstaat er een eigen dynamiek. Het is een dynamiek waarbij de geest soms helemaal uit de fles raakt. En dan ontstaat er grote schade in het gemeenteleven en voor de verkondiging van het Woord in het bijzonder. Het is niet eenvoudig om in de huidige tijd nog evenwichtig en met het oog op het welzijn van de gemeente te handelen. Soms word je door de sociale media ingehaald en lijken oplossingen verder weg dan ooit. Uiteraard hebben een computer en een smartphone ook goede kanten. Maar bij allerlei verdrietige situaties in de gemeente is het niet goed om alles maar via via op de straat te gooien. Dat maakt oplossingen alleen maar moeilijker. Helaas, het is vaak niet anders.
In de derde plaats valt het op dat er bij kerkelijke problemen ook een heleboel emotie een rol speelt. Sommige mensen zijn bang voor een bepaalde ontwikkeling. Angst is echter een slechte raadgever. Andere mensen voelen zich onrechtvaardig behandeld. Het is maar de vraag of dat gevoel ook terecht is. Het meest pijnlijke is wellicht dat er van een rustig en afgewogen oordeel op die manier weinig terechtkomt. Wat zou het een zegen kunnen zijn als er enkele mensen waren die een eerlijk en objectief oordeel kunnen geven. In onze samenleving hebben we daarvoor rechters. Deze mensen zijn er voor opgeleid om in moeilijke situaties een weldoordacht oordeel te geven. Het zou misschien geen verkeerde gedachten zijn om bij allerlei moeilijkheden in het kerkelijke leven een aantal mensen te hebben waar je een beroep op zou kunnen doen. En die in voorkomende gevallen een rustig en wel overwogen oordeel kunnen geven wat ook uitgevoerd moet worden.
De kerk is ten diepste geen zaak van mensen. Het gaat in de kerk om de verkondiging van het Evangelie, het behoud van zondaren en de eer van God. Als wij er door onze dwaasheid wat anders van maken dan is dat alleen maar schuld.
Ds. W. Visscher