Frans Weller volop aan de slag in Kenia (1)
Werk onder straatjongens in Kenia
NIEUWE-TONGE/NAIROBI – Frans Weller, afkomstig uit Nieuwe-Tonge, heeft in de afgelopen jaren regelmatig in Eilanden-Nieuws verslag gedaan van zijn werk in Afrika. De laatste jaren heeft hij zijn studie in Nederland afgerond en heeft hij een achterban opgebouwd, zodat hij begin dit jaar voor langere tijd kon vertrekken naar Kenia, waar hij gaat werken onder straatjongeren. In dit artikel doet hij verslag van zijn wederwaardigheden in dit Oost-Afrikaanse land.
"In de eerste week van 2018 ben ik vertrokken naar Nairobi, de hoofdstad van Kenia. Jaren heb ik hier naar uitgekeken. Keer op keer moest ik mijn vertrek opschuiven. Maar nu mag ik hier al ruim drie maanden werken en wonen. Ik mag weten dat dit de plaats is waar God mij wil hebben en waar ik mij namens stichting Hadassa Imani mag inzetten voor hen die het zoveel minder hebben dan wij.
Hadassa Imani heeft zich aangesloten bij de christelijke stichting Afrilift. Deze stichting is meer dan 35 jaar geleden opgericht door Robin en Margaret Aim uit Nieuw Zeeland en heeft als hoogste doel: verspreiding van het evangelie door heel Kenia door de allerarmsten een handreiking te doen.
Er zijn diverse projecten voor straatjongens, zoals een openluchtprogramma in Kibera, één van de grootste sloppenwijken van Afrika en de Osiligifarm. Dit is een rehabilitatieboerderij waar straatjongens een levensveranderende kans wordt geboden. Naast het meewerken aan deze projecten van Afrilift, heb ik ook een eigen doel. Het opzetten van meerdere carepoints (zorgpunten) in Kibera. Deze carepoints zullen de meest kansarme jonge kinderen in aanraking brengen met de Bijbel, hen onderwijs en een maaltijd geven. Zodra mijn sponsoring toereikend is voor mijn basisbehoeften, kan ik gaan starten met het opzetten van deze zorgpunten.
Liefde voor dit werk
In de afgelopen jaren heb ik u vaker verteld over de tijd dat ik in 2014 en 2015 ook voor Afrilift werkte. In die jaren is mijn liefde voor dit werk geboren. In de zomer van 2015 voelde ik in mijn hart dat Nairobi de plaats is waar mijn toekomst ligt. En zo arriveerde ik na een voorspoedige vliegreis in Nairobi. Zodra je uit het vliegtuig stapt, ruik en voel je Afrika. Een geur die zo herkenbaar is en zo speciaal. Het welkom met Robin en Margaret, Jolanda, een Nederlandse die zich bijna 20 jaar geleden met haar stichting Baraka heeft aangesloten bij Afrilift, en haar man Odiyo en kinderen was een goed weerzien. Het is mijn Keniaanse familie. Ik woon samen met hen op het compound van Afrilift. Het wonen op het compound is redelijk veilig en voordelig. In Nairobi is in de laatste jaren veel veranderd. De kleinere supermarkten zijn failliet of bijna leeg omdat grote supermarkten, zoals Carrefour, zich daar vestigen. Deze zijn enorm. Daarnaast liggen de vuilnisbelten. Waar vrachtwagens het afval van vliegtuigen, markten, hotels neergooien. Enorme stinkende bergen afval, waar het krioelt van de mensen. Mannen, vrouwen en kinderen. Die voortdurend gebukt lopen om voedsel te zoeken. Om zelf op te eten. Of te verkopen. Je ziet ze graven in het afval, voedsel vinden en het direct in hun mond stoppen. Resten voedsel. Veelal compleet verrot. Het verschil tussen arm en rijk is alleen maar groter geworden in de afgelopen jaren. In een paar minuten tijd krijg je zoveel ellende te zien. Acht uur vliegen. Een wereld van verschil. Schrijnend.
Papierwerk
In de eerste week heb ik mij beziggehouden met het invullen van heel veel papieren, het aanvragen van een ander visum en de aanschaf van diverse huishoudelijke artikelen. Het laatste is gemakkelijk. Langs de weg zijn voldoende kraampjes waar je vertelt wat je wilt hebben, en een paar dagen later hebben ze een kastje, een stoel en een tafeltje voor mij getimmerd. Een visum is een ander verhaal. In Nederland was ik al begonnen met de juiste papieren te verzamelen voor mijn contactpersoon van de immigratiedienst. Maar wat ik nodig had, wisselde per mail. Wekenlang dacht ik: 'Nu heb ik alles'. Maar nee. Dan was net die ene handtekening er niet. Inmiddels ligt alles bij de immigratiedienst. Dan begint het wachten. Waarvan niemand weet hoelang.
De tweede week werd het tijd om aan de slag te gaan. Op maandag openen we de week met het gehele team met meditatie en gebed. Voor het gebed is een hele lijst. Er is veel te bidden in Nairobi. Zoveel mensen die in ellendige omstandigheden verkeren. Er worden veel namen genoemd. Maar ook voor wijsheid, kracht en bescherming in de momenteel zeer onrustige tijd in Kenia. In de middaguren werk ik op het kantoor.
Twee presidenten
Op het moment dat ik dit schrijf hebben we twee presidenten. Hoe dit af moet lopen weet ik niet. Maar het is een dreigende situatie en veel mensen zijn bang. Bang voor wat er komen kan.
Een groot deel van mijn werkzaamheden ligt op de Osiligifarm. Van dinsdagmorgen tot donderdagmiddag zal ik daar zijn. Osiligi betekend Hoop. Het is onze wens dat deze farm ook werkelijk Hoop zal geven aan de jongens. Hoop op God. Hoop op een betere toekomst. De jongens die hier 2-3 jaar komen wonen, komen (nu nog) uit de sloppenwijk Kangemi. Hier kicken ze af van hun verslaving. Ze ontvangen onderwijs, sociale zorg en worden opgeleid in de landbouw. Aan het eind ontvangen ze dan ook een onderwijs- én een landbouwdiploma, krijgen ze een baan aangeboden en worden ze nog jaren (afbouwend) begeleid. Op de farm geef ik individueel onderwijs, begeleid het afkicken en hun hele verblijf op de farm, verzorg de Bijbellessen en meditaties, help mee op het land en met de verzorging van de dieren en met de slacht. Het laatste zou ik in Nederland nooit hebben bedacht. Maar op de farm moet het. Het vlees is voor verkoop en eigen consumptie, de jongens zijn dolblij met af en toe een stukje vlees. Op de farm heb ik een kamer voor mijzelf. Dacht ik. Maar tijdens de eerste nacht bleek dat ik hem deelde met tientallen vleermuizen. Het gekrijs was verschrikkelijk. Deze week zou het opgelost worden en ik hoop maar dat niet ook mijn spullen opgelost zijn in een wolk van gif.
Het werk van Afrilift blijft niet onopgemerkt in Kenia. We zijn benaderd door het hoofd van de staatsgevangenis en gevraagd om samenwerking. Jeugdige gevangen komen na hun vrijlating naar de farm. Om zo samen met de andere jongens het hele farmprogramma te volgen. Met uiteindelijk een baan in de landbouw. Het hoofd van de gevangenis is ondertussen op bezoek geweest op de farm en van alles worden hier foto's gemaakt, zo ook van het gevangenisbezoek. De jongens in het blauw vooraan, zullen als alles doorgaat als eersten op de farm komen na hun vrijlating.
Gevangenisbezoek
Ondertussen hebben Jolanda, Nicko en ik ook de gevangenis in Nairobi bezocht en kregen we een rondleiding. Hier kan ik verder niets over zeggen. Behalve dat het behoorlijk shocking was. Tijdens dit bezoek kregen we groen licht voor het project, nadat er een papier is getekend waarin de staat belooft zich niet te bemoeien met het programma van de farm. Helaas is men niet in staat om een financieel stukje bij te dragen aan dit project. Maar, zoals Jolanda zei, we vertrouwen op God en als we kijken hoe de samenwerking tot nu toe is verlopen, zal alles goed komen. En natuurlijk hopen we dat de farm van Hoop ook deze jongens een Hoopvolle toekomst mag geven. Samen met Nicko bezoek ik komende maanden iedere vrijdag de gevangenis en mogen we daar het programma starten voor de jongens die binnen afzienbare tijd vrij zullen komen. Als we kijken naar het hoogste doel van Afrilift: het verspreiden van het evangelie door heel Kenia, is het wel heel bijzonder dat dit nu ook in de gevangenis mag gebeuren. Tegelijkertijd besef ik dat dit project alles van ons nodig zal hebben. Geloof, hoop en liefde. Deze drie. Want het leven in de Keniaanse gevangenis is in niets te vergelijken met dat in de gevangenis in Nederland".
Groeten vanuit Nairobi, Frans Weller jr.
Ik ben voor mijn werk 100% afhankelijk van giften. Wilt u mijn werk financieel steunen? Dit kan door het downloaden van het formulier voor automatische incasso op de website www.fransinafrica.com/informatie dan wel via de doneer knop (IDeal) op de website of door uw/jouw bijdrage over te maken op rekening nr. IBAN NL43 RABO 0319 7212 72 met vermelding gift. Stichting Hadassa Imani heeft een ANBI status. (De website van Stichting Hadassa Imani is www.fransinafrica.com)