Duurzaamheid
Er is in onze samenleving veel aandacht voor duurzaamheid. We weten dat de aardse energiebronnen eindig zijn en dus moeten we zuinig zijn. Ook toekomende generaties hebben energie nodig. Ook is de last van de vervuiling steeds groter aan het worden. Ook daar moeten we iets aan doen, anders worden de bergen vuil hoger en weten we niet wat we er mee moeten. Kortom, op allerlei terrein komen we duurzaamheid tegen. Misschien kunnen een aantal opmerkingen nuttig zijn.
In de eerste plaats is zuinigheid en zorg voor de aarde natuurlijk een Bijbelse opdracht. Reeds in het begin van de Bijbel krijgen Adam en Eva de opdracht om de aarde te bebouwen en te bewaren. De aarde is van de Heere en daarom moeten mensen daar zuinig op zijn. Dat we dus beter proberen om te gaan met de schepping is een voluit Bijbelse gedachte. Het is jammer als christenen op dit punt niet een voorbeeld zijn. In alle dingen horen we te leven naar Gods geboden en daarom is zorg voor de schepping een belangrijke gedachte. Het is ook een gedachte die we veel tegenkomen in de Bijbel. Paulus wijst er bijvoorbeeld op dat de schepping zucht en aan de ijdelheid is onderworpen. En op een andere plaats in de Bijbel wordt gezegd dat de aarde van de Heere is. We mogen het eigendom van God wel gebruiken, maar niet misbruiken. Helaas is dat soms wel de praktijk. Vooral in onze westerse samenleving wordt een groot beroep gedaan op de aardse middelen om toch vooral onze welvaart veilig te stellen. Bezinning op dit punt is dus zeker belangrijk.
In de tweede plaats kan aandacht voor duurzaamheid nooit alleen maar een zaak van woorden zijn. Het is goed om erover na te denken, maar zonder concrete daden heeft het weinig zin. Woorden zonder daden komen veel voor, maar in de Bijbel wordt die gedachte afgewezen. Duurzaamheid betekent daarom ook meer soberheid. De oplossing voor ons te veel aan energiegebruik is denk ik niet een Tesla, maar gewoon wat minder hard rijden en proberen op korte stukjes de fiets te pakken. Ook zouden we eens goed kunnen nadenken over ons eten en drinken. Vlees bijvoorbeeld, wat natuurlijk wel gegeten mag worden, legt een veel groter beslag op ons natuurlijk milieu dan akkerproducten. Een beetje minder vlees eten (minder bbq bijvoorbeeld), zou ook een stap in de goede richting zijn. Kortom, er valt op dit punt nog heel wat concreet te doen. Dingen moeten wel handen en voeten krijgen.
Tenslotte nog een derde punt. Rentmeesterschap is zeker een Bijbelse gedachte. Maar we mogen dit nooit losmaken van pelgrimschap. Kijk, van nature voelen we ons aardig thuis op deze aarde. Vooral in onze westerse wereld heeft het leven soms paradijselijke trekken aangenomen. We hebben eigenlijk van alles. En we genieten er met volle teugen van. Dat is echter niet de kernboodschap van de Bijbel. De Bijbel leert ons dat we hier op aarde maar even zijn. Er is een wonder van Gods wege nodig, zodat we een vreemdeling op de aarde worden. Een pelgrim. En vanuit het doorleefde pelgrimschap krijgt het rentmeesterschap echt handen en voeten. Pelgrims weten dat God regeert en dat wij ten diepste alleen maar achter de Koning van de kerk aan hoeven te komen. Wat er dan ook op aarde gebeurt en waar we voluit een verantwoordelijkheid voor hebben; wij behoeven deze aarde niet te bewaren. Eenmaal komt het moment dat God deze aarde zal louteren door vuur. En daarna komt de voleinding. Dan is het pelgrimschap voorbij en dan zal het burgerschap volkomen zijn. In Christus, Die Zijn gemeente heeft liefgehad en waar alle pelgrims door een waar geloof aan zijn verbonden.
Ds. W. Visscher