Psychologische debuutroman verbindt oude geheimen met nieuwe wegen
De 30-jarige Eva heeft voor het oog alles goed voor elkaar. Een succesvolle baan als advocaat, een mooi huis en de ideale vriend met wie ze haar leven deelt. Ze heeft haar leven volledig uitgestippeld langs vastomlijnde structuren. Tot een vreemdeling haar pad kruist met een onbegrijpelijke boodschap die alles op zijn kop zet. Deze boodschap is het begin van een inspannende zoektocht naar oude geheimen en nieuwe wegen. Eva zoekt naar zichzelf en de ander en ontdekt dat de dingen soms anders zijn dan gedacht.
Tijdens haar zoektocht ontmoet ze personen uit het verleden en zijn oude vrienden van doorslaggevende betekenis. Geheimen van vroeger leiden een eigen bestaan en de werkelijkheid lijkt uit dat oogpunt steeds meer op een samenraapsel van irreële verwachtingen en aannames. Eva is bang om de eenzaamheid, pijn en afwijzing opnieuw te beleven.
Kan ze het aan om dit leed onder ogen te zien? Waaraan is ze zelf schuldig? Waarom heeft ze zoveel verliezen geleden? Komt het omdat ze zo tekort is geschoten?
Zekerheden vallen weg
Stukje bij beetje ontrafelt Eva hoe ze geworden is wie ze is en welke rol haar pijnlijke verleden hier in speelt.
Ze ondervindt wat het betekent als alle zekerheden in het leven wegvallen en je volledig op jezelf wordt terug geworpen. Haar hart blijkt een huis met vele kamertjes, waarin diverse herinneringen verborgen liggen opgeslagen. Steeds meer kamertjes worden geopend door een bijzondere sleutel. 'Ik denk aan mijn poppenhuis. Ik herinner me de pirouette van de sleutel in het slot, die allereerste keer. Een vreugdedansje, alsof hij zijn thuis weer had gevonden. Voor de sleutel is het slot een thuis en is het dansje zijn bedoeling, die hij zelf waarschijnlijk niet bevat.'
Eva beseft dat het nu er nooit kan zijn zonder vroeger. En ze realiseert zich dat ze tot nu toe steeds wilde zijn wie de ander wil dat ze is. Dat de angst om niet goed genoeg te zijn de leidraad vormt in haar leven. Praten over haar gevoelens blijkt een belangrijke sleutel tot zelfacceptatie.
"Er groeit niets als je niet praat," zegt Carla, die Eva liefdevol opvangt als haar vriend Sebas haar de deur wijst.
Eindelijk thuis
Ondanks verkeerde keuzes en nieuwe verliezen, leert Eva dat ze mag zijn wie ze is. "Ik kijk van het ene naar het andere gezicht. Ik hoor hierbij. Misschien ben ik niet zo aanstekelijk als zij, ik mag er gewoon een onderdeel van zijn."
Oom Albert zegt op zijn sterfbed: ''Al je haren zijn geteld." En op zijn graf klinken de oude woorden: "En vreest u niet voor degenen die het lichaam doden en de ziel niet kunnen doden… Worden niet twee mussen om een penningsken verkocht? En niet één van dezen zal op de aarde vallen zonder uw Vader. En ook de haren uws hoofds zijn alle geteld. Vreest dan niet: gij gaat vele musjes te boven."
En dan komt Eva eindelijk thuis. Ze leest de eenvoudige witte briefkaart in haar hand: 'Welkom thuis, lieve kind. Welkom thuis.'
Lara Mohn geeft woorden aan universele gevoelens als pijn, schuld en afwijzing. Tegelijkertijd wijst ze op de mogelijkheid van het vinden van nieuwe wegen. Om alle symboliek die de schrijfster door het verhaal heen weeft te kunnen vatten, is het een goed idee het boek twee keer te lezen.
De auteur is gezondheidspsycholoog en werd geboren in Nieuwe-Tonge. Tegenwoordig woont ze in Vlaardingen en 'Teken van thuis' is haar debuutroman.
Teken van thuis
Lara Mohn
2017, uitgeverij Ark Media
320 blz., € 22,50
ISBN 9789033801280