Een bakkie bij mijn moeder doen zit er niet in
Het is alweer ruim drie jaar geleden dat ik mijn koffers pakte en voor het eerst van mijn leven ging verhuizen. Eigenlijk was de bedoeling dat ik voor een jaar weg zou gaan en daarna weer terug zou komen wonen op het eiland. In het begin kwam ik nog elk weekend terug naar Flakkee, maar al snel was ik het 4 uur reizen wel aardig beu. Doordat ik vrienden kreeg die in de stad waren opgegroeid, leerde ik vrij snel het stadse leven kennen en me er naar gedragen.
Of ik Stellendam dan helemaal niet mis? Soms mis ik de rust en de ruimte, het feit dat je met twee stappen ergens in een bos of polder staat. Laatst was ik een week terug op het eiland en halverwege bedacht ik dat ik nodig even naar de Kruidvat moest. Hier heb ik er in een straal van twee kilometer maar liefst drie tot mijn beschikking. Maar aangezien Stellendam niet veel meer te bieden heeft dan een supermarkt, moest ik het toch wat verder weg zoeken. Zin om 's avonds op het terras te zitten? Dat is hier geen probleem, mocht het ene terras niet bevallen, dan schuif je gewoon op naar de volgende. Mocht daarna het besluit vallen naar huis te willen, dan sta ik tien minuten later al weer thuis. Zomaar even een bakkie doen bij moeders aan de keukentafel zit er alleen niet in. Mocht ik daar zin in hebben, dan moet ik er zeker één overnachting bij plannen. En hoewel ik dat soms best jammer vind, is het nog net niet genoeg reden om weer terug te verhuizen naar Flakkee. (Sorry mam!)
Maar wie weet denk ik daar over een paar jaar weer heel anders over en kan ik Flakkee weer mijn thuis noemen.