Kernoorlog
Onlangs las ik in de krant een stukje over een kernoorlog. De spanningen tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea brengen, volgens vele geleerden, de kans op een kernoorlog een stuk dichterbij. Een groep deskundigen heeft vastgesteld dat het inmiddels 'twee voor twaalf' is geworden. Het zou dus gaan om een ernstige bedreiging. In 1962, rond de zogenoemde Cuba-crisis, hebben we iets soortgelijks meegemaakt. Hoe moeten we denken over de mogelijkheid van een kernoorlog?
In de eerste plaats hebben kernwapens een geweldige vernietigende kracht. In het slot van de Tweede Wereldoorlog zijn deze wapens tweemaal gebruikt. De eerste kernbom viel op de stad Hiroshima. Het gevolg was verschrikkelijk! Deze bom luidde een hele nieuwe fase in voor de bewapening van landen. Daarna zijn kernwapens door een groot aantal landen tot ontwikkeling gebracht. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog was er voortdurend de gedachte dat een kernoorlog zou kunnen uitbreken. Inmiddels weten we dat deze wapens tot nog toe niet meer zijn gebruikt. De verwoestende werking ervan is zo groot, dat de gebruiker ook moet vrezen voor zijn eigen land. Door het bezit van kernwapens is een groot internationaal conflict sedert de Tweede Wereldoorlog voorkomen. Dat is eigenlijk het merkwaardige van deze wapens.
In de tweede plaats hebben kernwapens een bepaald doel. Een gewoon wapen heeft als doel om in een oorlogssituatie gebruikt te worden. Kanonnen worden gemaakt om in een oorlogssituatie ook echt gebruikt te worden. Dat geldt voor vele andere wapens. Bij kernwapens ligt dit echter anders. Landen ontwikkelen deze wapens niet in de eerste plaats om ze te gebruiken. De praktijk van de achterliggende jaren heeft laten zien dat kernwapens vooral worden gebruikt als middel tot afschrikking. Landen willen hiermee het signaal afgegeven dat anderen zich niet met hen moeten bemoeien. De gedachte hierbij is dat het gebruik van deze wapens zodanig vernietigend is, dat een land wel zal oppassen om ze te gaan gebruiken. Immers wie deze wapens gaat gebruiken, moet er op rekenen dat hij ook dergelijke bommen weer terug zal ontvangen. En dan eindigt een oorlog in een totale verwoesting, van beide partijen. En daarom zal elk land wel heel goed nadenken of ze deze wapens inderdaad gaat gebruiken. Deze wapens bevestigen vooral de status-quo. Noord-Korea bijvoorbeeld heeft deze wapens ontwikkeld om te voorkomen dat andere landen dit land aanvallen.
In de derde plaats is het natuurlijk wel een grote bedreiging dat er dergelijke wapens zijn. Er zijn dus wapens die in staat zijn om het leven op aarde compleet te verwoesten en uit te roeien. Waterstofbommen, kernbommen en andere bommen hebben een grote vernietigende kracht. We moeten er maar niet aan denken dat dergelijke wapens in handen komen van terreurgroepen. Dergelijke groepen zijn juist uit op de verwoesting van alles. Tot nog toe zijn kernwapens nog niet in een conflict gebruikt. Dat betekent echter niet dat ze niet gebruikt kunnen worden. Het zou best kunnen zijn dat de geesten langzamerhand rijp worden om dergelijke wapens te gaan gebruiken. Het is niet goed in te denken wat er dan allemaal aan verwoesting en vernietiging zal optreden. Onwillekeurig denken we dan aan de Bijbel waarin staat dat tenslotte deze aarde door vuur zal vergaan. Misschien moeten we kernwapens ook wel duiden in het licht van de eindtijd. De mensheid is met de techniek inmiddels zover gekomen dat ze de hele planeet kan verwoesten. En dat zijn dingen om ernstig over na te denken.
Kernwapens zijn zeer gevaarlijk. Mensen zonder God zullen hier bang voor zijn. Christenen mogen ook waarschuwen voor het grote gevaar van deze wapens. Wij weten echter ook dat de Heere regeert. En die wetenschap geeft een diepe rust.
Ds. W. Visscher