Stichting ZIJN gaat eenzaamheid te lijf
Eenzaamheid is overal. Ook op Goeree-Overflakkee, waar de sociale binding nog groter is dan in veel andere delen van het land. Landelijk voelt ongeveer één op de drie mensen zich eenzaam. En dat beperkt zich niet tot ouderen, al stijgt de eenzaamheid wel met de jaren.
Door Kees van Rixoort
Eenzaamheid is geen gemakkelijk thema. Veel mensen die zich eenzaam voelen lopen er niet mee te koop. Omdat ze hun probleem niet kenbaar maken, bijvoorbeeld vanwege schaamte, speelt eenzaamheid zich deels af in het verborgene, ook nu het thema meer bespreekbaar is geworden. Toch zijn de cijfers heel duidelijk. Landelijk voelt 39 procent van de 19-plussers zich eenzaam en 8 procent zelfs ernstig of zeer ernstig eenzaam. Ook geldt: hoe ouder hoe eenzamer. Het percentage loopt bij 85-plussers op tot meer dan 50.
Drie soorten
Er zijn drie soorten eenzaamheid. Van sociale eenzaamheid is er sprake als het aantal contacten te laag is. Daarnaast is er emotionele eenzaamheid, waarbij het in de eerste plaats gaat over een gebrek aan betekenisvolle contacten en hechte vriendschap. De derde variant van eenzaamheid is de existentiële. In dat geval zijn er problemen met de zingeving en kan men zich nutteloos voelen.
Voordat je eenzaamheid gaat bestrijden moet je een beeld hebben van de oorzaken. Dat is er. Eenzaamheid kan een gevolg zijn van sociale onhandigheid. Naast dit soort individuele eigenschappen, is een onvolledig of instortend sociaal netwerk een mogelijke oorzaak. Dat kan ontstaan door bijvoorbeeld ziekte, werkloosheid of het overlijden van je partner. Wie een beperking of handicap heeft, heeft een grotere kans om eenzaam te zijn. Dat is ook het geval als er gezondheidsproblemen zijn. Niet-westerse migranten, weduwen en weduwnaars, mensen die zijn gescheiden of een lage opleiding hebben zijn eveneens vaker eenzaam. Laat staan als er sprake is van combinaties van dit soort typen in één mens.
Onhandigheid in het opbouwen van sociale contacten is te verhelpen door de sociale vaardigheden te verbeteren. Een klein netwerk vergroten is een andere manier om eenzaamheid aan te pakken. Naast werken aan zingeving. Iets doen waar je van opbloeit, waar je 's morgens graag je bed voor uit komt. Een andere aanpak van eenzaamheid is het verlagen van de standaard. Het temperen van de verwachtingen, het realistischer kijken naar de mogelijkheden, kun je ook zeggen.
Ontmoeting
Op Goeree-Overflakkee werkt Stichting ZIJN actief aan eenzaamheidsbestrijding? Er zijn activiteiten in negen van de veertien kernen op Goeree-Overflakkee: bingo, sjoelen, fietsen, wandelen, gymnastiek, gezamenlijke maaltijden (ook op Tweede Kerstdag), single-middagen, et cetera. Activiteiten die gericht zijn op ontmoeting.
Daarnaast heeft de stichting welzijnsadviseurs in dienst. Die gaan op bezoek bij mensen die zich eenzaam voelen en zich hebben gemeld of zijn doorverwezen door bijvoorbeeld de huisarts of de thuiszorg. Dat kan leiden tot het bezoek van een vrijwilliger van Stichting ZIJN, om bijvoorbeeld samen een kopje koffie te drinken, een potje schaak te spelen, te winkelen of de markt te bezoeken. Of tot het aanhaken bij een van de recreatieve activiteiten, als vrijwilliger actief te worden of in contact te komen met een andere eenzame. Een netwerkcoach kan een duwtje in de goede richting geven.
Stichting ZIJN heeft een voorstel voor de gemeente in voorbereiding om het aanbod uit te breiden met nieuwe projecten. Daar zit iets bij dat de mobiliteit vergroot (in samenwerking met de ANWB), 50+'ers digitaal met elkaar in contact brengt (in samenwerking met Omroep Max) en jongeren ouderen wegwijs maakt op de smartphone en andere digitale apparaten (in samenwerking met Albeda). Ook wil Stichting ZIJN het activiteitenaanbod uitbreiden naar kernen die nog niet worden bediend, zoals Dirksland en Melissant.
<kader>
Naast Stichting ZIJN is CuraMare actief met het bestrijden van eenzaamheid in de woonzorglocaties op Goeree-Overflakkee. Elke locatie kent een aanbod met inloop- en verenigingsactiviteiten en één-op-één-contacten met vrijwilligers. CuraMare doet ook een beroep op familieleden van bewoners.
