Roake
Twêê markante figuren: Lau Visser in Jan Voogd, alletwêê wethouwers van de voormaelige gemêênte Goedereede. D'n êêrsten êêrst nog van Stellendam voor de ARP, d'n aoren van Ouddurp voor de SGP. Laeter wier ARP CDA. Ik hè ze alletwêê goewd 'ekend. Jan Voogd 't langste, want die was de vertelmêêster op de zondagschoole. Oak Arjaon de Reus vertellende dêêr wel 's. Wat opvalt is dat de mannen alletwêê as vanzelfsprekend stôô te roakene (roken), d'n êênen 'n pupe, d'n aoren 'n segaore. Alletwêê buuten hier, mar ze zulle 't oak wel in de vergaederiengen 'edae hè. Dat was in diejn tied ommers hêêl geweun. Ik dienke dat 'r toe op de vergaedertaefels zelfs uutnôôdigende bekers stienge met segretten in segaoren d'rin.
Roake dus. Ik kan m'n eige nog goewd heuge dat ik voor de êêrste kêêr 'eraokt hè. Ik mot 'n jaer of negene, tiejne 'eweest hè, opoe levende nog. Ome Jan Akkershoek, 'n vriegezelle noam, die schuin tegenover uus in 't liej'ie (laantje) van de Bokjes thuus bie z'n moewder weunende, heit mien 'elêêrd hoe dat ik 'n sjekkie most draoie. Hie roakende zelf zwaere sjek van Van Nelle, uit zôô'n donkerblaeuw pakkie. Nae wat oefenen hao 'k een min of mêêr onregelmaetige peuke 'edraoid. In toe raoke, toet d'n lesten trek, asof m'n leven d'r van ofhieng! Mar dat hè 'k eweete! Ik bin d'r twêê daegen ziejk van 'eweest: kaoke (kokhalzen) in spieje da 'k most! Je zou 't voortan voor hêêl je leven laete!
Mar nêê. Toe 'k 'n jaer of vêêrtiejn was in op de HBS zat, kocht ik soms 's zaeterdegsmiddegs bie Gert van Koppen 'n half pakkie Chief Whip, tiejn segretten in zôô'n hard groewn dôôsje. As ik dan mit 'n kammerao'ie 'n rondje gieng fietse, of naer strange gieng, dee 'k roake asof m'n leven d'rvan ofhieng. M'n kammerao'ie durvende 't niejt. Hie zei dan altied: 'Moewder ruukt 't vast!'
Toe 'k op de kweekschoole in Ede voor mêêster gieng lêêre, bin 'k pas echt fanatiek begonne. Je hao toe 'n nieuw mèrk: Caballero. Roake bleef ik oak doewe toe 'k in militaere diejnst zat in laeter toe 'k voor de klasse stieng. Alderlei mèrken hè 'k 'eroakt: zwaere sjek in op 'n gegeve moment van die Gauloises, hêêle zwaere segretten. Tussen de bedrieven deur roakende ik dan nog filtersigretten van Caballero. Ik dan geweun voor de klasse. Mit m'n rekse hand stieng ik dan op 't bord te schrievene in mit m'n lienkse hand tippende ik d'n assie in d'n assiebak die op m'n buro stieng. Tegenwoordig niejt mêêr voor te stellene!
In 1997 bin 'k 'estopt. Ik hao last van tintelende têên (tenen), deur de vaetvernaauwiengen netuurlek. 't Was op Sicilië da 'k m'n leste pakkie Caballero in de bosjes 'egôôid hè. Ik docht: Noe is 't klaer! Toe 'k wêêr thuus was, kwam ik op zolder nog 'n assiebak tegen wêêr nog twêê grôôte peuken in lagge. Die hè nog zôôvaorde op'eroakt da 'k m'n viengertoppen haest verbrand hè.
Noe al twintig jaer 'elee. Roake, ik mot d'r niejt mêêr an dienke!
Pau Heerschap
Reacties: heerschap45@live.nl