Een brus
"Suzan, ik begrijp nu wat de reden is dat mijn ouders anders reageren tegen Jorian. Dit komt door de uitleg die u gegeven heeft over het autisme. Het heeft geen zin om heel boos te reageren. Jorian wordt dan nog meer boos."
Naast mij zit Esther. Een aantal maanden terug had zij regelmatig ruzie met haar broertje, die autisme heeft. Haar ouders hadden gevraagd of ik ook een gesprekje met Esther wilde doen en of ik uitleg wilde geven over het autisme van Jorian.
Samen met Esther hebben wij een overzicht gemaakt van wat er goed gaat, wat er minder goed en niet goed gaat. Door dit op papier te zetten, viel het Esther op dat er best nog wel veel dingen goed gaan tussen haar en Jorian.
Daarna hebben we de situaties die minder goed en niet goed gaan besproken m.b.t. welk gedrag van Jorian vanuit zijn autisme komt en wat Esther hier anders in zou kunnen doen/zeggen. Esther heeft dit de afgelopen maanden ook geoefend. En met als resultaat dat de ruzies veel minder zijn.
"En…." zegt Esther, "….ik weet nu ook dat het niet een niet willen is van Jorian, maar een niet kunnen. Als ik hem nu een duidelijke opdracht geeft wat hij moet gaan doen, bijvoorbeeld als we iets moeten opruimen met elkaar, dan doet hij dit ook. En hoef ik de taak van Jorian nu ook niet meer erbij te doen."
De volgende dag spreek ik beide ouders. Zij geven ook aan dat het weer gezelliger is in huis en dat de ruzies tussen Esther en Jorian veel minder zijn.
Als ik in de auto zit, ben ik blij en dankbaar. Dankbaar dat ik weer een brus uitleg heb kunnen geven over het autisme, dat ik haar tips heb kunnen geven en dat deze ook hebben gewerkt.