REDDERS
Nêê, dat was gêên schrêêuw van bliejschap over een geslaegde reddieng deur wethouwer Lau Visser , mar 'n uutieng van vreugde over de openieng van de bôôthellieng an de Brouwersdam, meschien wel d'n grôôsten van Europa. Hie stôôt wel saeme mit Jan Flohil in 't oranje ketelpak van de Konienkleke Noord- in Zuud-Hollanse Reddiengsmaatschappij op de moderne reddiengsvlet De Griend.
Ik most gelieke dienke an de verhaelen van moewder. Driej noams van d'r, broers van opoe, waere vroeger betrokke bie 't reddiengswezen. Zôô was naom Jaop van der Klôôster vanof 1915 schipper van de roei- in zeilreddiengsbôôt 'De Baron van Lynden' op 't strange. Ouddurp was al vanof 't midden van de negentiejnden êêuw 'n reddiengspost. Die bôôt was toe 'n moderne zelfrichtende bôôt uut 1897. Hie was 'estald op 'n ongerstel in 'n schuure boven op de kliengen, de laetere De Kaap. Mit acht paerden most 'n in zêê 'etrokke woore. De opsteppers waere mêêst vissers, zôô oak noam Merien van der Klôôster. Ze gienge dan soms op zaeterdag oefene. Op de waegen van Leun Giejle, Grinnewis, wiere ze dan van durp naer strange 'eree. Behalve die twêê paerden moste d'r nog zesse bie'ehuurd woore van boeren uut de omgevieng. Vanwege 't lêêge huurbedrag konne ze steeds moewleker aan paeren komme. De bôot wier dêêrom in 1922 in de haevene 'eleid en de Ouddurpse post wier in 1927 zelfs op'eheve.
In 't êêrste oorlogsjaer wier de reddiengspost wêêr 'eopend. In de haevene kwam 'n motervlet. In 1946 kwam d'r 'n nieuw bôôtehuus mit grote staele gele stangen om de bôôt in de haevene te taekelene. Dêêr hè 'k nog 'n antal schilderiejen van 'emaekt. Begin jaeren 70 is dat an de waetersportverênigieng verkocht.
De beroemdsten naom was Arjaon van der Klôôster. Die was al in 1909 schipper van êén van de stoomreddiengsbôôten van Hoek van Holland, 'De Prins der Nederlanden'. Hêêl wat mènsen binne deur hie z'n toedoewn 'ered. Op 16 janneaori 1929 is 'n mit de bemannieng om'ekomme op de Maasvlakte. 'n Vrachtschip uut Letland, de 'Valka' was dêêr vast'eloape. 'De Prins der Nederlanden' is bie de reddiengspogieng omme'eslege. Op 't strange van Rockanje is d'n aoren ochtend êêrst de bôôt an'espoeld, dêêrnae vuuf bemanniengsleden, onger wie de schipper. Laeter is d'r nog 'n bemanniengslid an'espoeld. De twêê machinisten binne nôôit 'evonge.
Al die vissers drooge vroeger 'n gebreide visserstrui van blaeuw sajet. Ielke plekke hao z'n eige motief. Dat was om 'n bee'ie 'n lugubere reden: As t'r dan bie 'n schipbreuk 'n vissersman an'spoelende, konne ze an 't motief zieje wêêr 'n vandaen kwam. Moewder kon zokke truien uut d'r hôôd breie. Deur d'n hals most dan 'n gevlochte koordje 'erege woore, mit an de uutenden 'n compact balle'ie. Die mocht ik dan op 'n rond stikkie karton mit 'n stopnaelde altied maeke.
Zelf hè 'k in 'n breiwienkel zôô'n Ouddurpsen trui laete breie. Ze vrooge dêêr: 'Mit of zonger ballen?'
Mit netuurlek! Mar ze waere zôô grôôt uut'evalle, dat ik op 'n krante m'n ballen êêrst bie hè motte knippe toet de juust proporsies, want ik wist netuurlek uut ervaerieng hoe dat most.