'Onderwaterbouwvakker' Haring duikt graag het water in
Soms moet 'onderwaterbouwvakker' Erwin Haring midden in de nacht zijn bed uit. Dan is er een auto in het water terechtgekomen of een schip in de problemen geraakt. Het gebeurt ook wel dat een steen of een stuk ijzer het open– en dichtgaan van sluisdeuren verhindert, met algauw een grote file tot gevolg. Als professioneel duiker zorg je dan voor een vlotte oplossing.
Maar het is niet alleen bij nacht en ontij dat Haring of een van zijn collega's aan de bak moet. Een normale werkdag bestaat vooral uit het inspecteren, onderhouden en repareren van bijvoorbeeld schepen, kaden en booreilanden. Erwin Haring uit Sommelsdijk doet dit werk alweer geruime tijd, nu voor N-Sea in Zierikzee.
Aanvankelijk werkzaam als loodgieter, maakte hij na een tip van een collega de overstap naar Smit Tak. Daar kreeg hij een duikopleiding om overal op de aardbol te helpen met het bergen van schepen. "Later ging ik als fulltime duiker naar 'Smitje Waalhaven'. Dat bedrijf bergt schepen in het binnenland en doet inspecties, onderhoud en renovaties aan kades, schepen, sluizen en andere kunstwerken. Touwtjes uit de schroeven van binnenvaartschepen halen – dat was bijna dagelijks werk."
Explosieven zoeken
Bij N-Sea, waar Haring sinds 2011 in dienst is, is het werk nog gevarieerder. "Daar doen we ook olie en gas op zee. Booreilanden dus. En surveywerk: de bodem in kaart brengen voor de bouw van windmolens. Dat is booming business nu. Explosieven zoeken, dat doen we ook. Ze liggen al meer dan zeventig jaar op de zeebodem. Die mijnen en 200-ponders worden opgeblazen met behulp van een onderwaterrobot. Zo wordt het mogelijk er kabels te trekken. Gevaarlijk? Nee, hoor, we werken volgens strikte veiligheidsregels."
Soms moet hij gaten dichten in kades, in de Rotterdamse haven bijvoorbeeld. Dan wordt er onder water gemetseld. Schilderen gebeurt ook wel, al vindt Haring dat niet het plezierigste werk met zo'n wolk verf om zich heen. Onder water lassen vond hij vroeger ook niet geweldig - "Almaar turen naar dat vlammetje, dat is wel eentonig" – maar tegenwoordig ziet hij het wel als een rustgevende bezigheid.
Of het niet gevaarlijk is, met zo'n lasapparaat het water in duiken. "Tja, water en stroom schijnt niet zo goed samen te gaan. We gaan niet met 220 het water in, hoor, maar je kunt wel schokken krijgen. Ik heb het nog niet zo vaak gehad. De een is er gevoeliger voor dan de ander. Even onprettig is het wel als je een schok krijgt", zegt Erwin Haring die er relativerend aan toevoegt dat het een onderdeel van zijn werk is en dat hij bovendien een speciale lascursus te water heeft gevolgd. "Als onderwaterbouwvakker moet je alles kunnen en technisch inzicht hebben."
Vindingrijk zijn
Haring is blij met zijn onderwaterwerk. "Het is mooi, avontuurlijk en veelzijdig. Soms moet je vindingrijk zijn. Het gebeurt ook dat je op de vierentwintigste verdieping van een hotel in Amsterdam in een sprinklerbassin bezig bent… Het is fijn dat we een team hebben dat goed op elkaar is ingespeeld." Maar let op: het kan in de wintermaanden ook behoorlijk koud zijn onder water. Ondanks de dikke lagen kleding, handschoenen en wel drie paar sokken.
In feite heeft hij van zijn hobby zijn werk gemaakt. Vroeger dook hij in zijn vrije tijd, nadat hij als klein ventje al had gesnorkeld bij de Malediven. Nu is hij professioneel duiker en wordt de vrije tijd aan andere dingen besteed. Hardlopen of met het gezin op stap gaan. Toch blijft het water elke dag weer trekken. Een meerval recht in zijn gezicht kijken, dat is toch wel fascinerend. Op de vraag of hij liever boven of onder water is, weet Haring dan ook niet zo gauw een antwoord.
Tekst: Kees van Rixoort
