Kloof?
De Zwarte Pietendiscussie die traditioneel in het laatste kwartaal van het jaar in ons land wordt gehouden, leverde dit jaar stof voor een andere discussie. De vraag of er een kloof is tussen de Randstad en het platteland?, houdt momenteel een aantal mensen bezig. Die kloof is er en daar moeten we niet moeilijk over doen. Hier op het eiland begrijpen we de Randstedelingen niet altijd, omdat we in totaal verschillende werelden leven. Maar dat is niet erg.
Vanuit mijn werk herinner ik me nog de verbazing van een Haagse gedeputeerde die het woord 'eilandelijk' voor het eerst hoorde. Een andere eveneens uit het Haagse afkomstige ambtenaar nam het woord 'onteigenen' in zijn mond bij één van zijn eerste ontmoetingen tussen agrariërs, bestuurders en natuurmensen. Hierbij ging het om het inruilen van landbouwgrond voor natuur. De man kwam goed weg, maar tussen hem en de agrariërs is het nooit meer goed gekomen. De kloof is en was groot door onbegrip. De kloof is inmiddels door verstandige mensen van beide kanten overbrugd en al polderend komt men er wel uit.
Wanneer ik voor een dagje in de Randstad kom vind ik dat best leuk en als ik 's avonds weer de sluizen over rijd waardeer ik dat nog meer. We hebben andere interesses, soms lees ik bijzonderheden van BN'ers van wie ik van het bestaan niet eens af weet en andersom zal het ook zo zijn dat men 'in de stad' geen vermoeden heeft wat ons op het eiland bezighoudt. Kloven zijn er óók op het eiland. Zo begrijpt niet iedereen in het westelijk deel waarom men zich in het oosten druk maakt over windmolens. Andersom is het zo dat men in het oosten niet begrijpt dat er een aantal mensen in het westen klagen over het bouwen van veel recreatiewoningen in natuurgebieden. Ook deze kloven kunnen beslecht of misschien overbrugd worden. Alleen moet men bij dat laatste soms ook nog hoogtevrees overwinnen.