Kamelenrace op de Brouwersdam
Gevloerd door de griep surf ik over het internet om de tijd te doden. Zo gaat er plotseling een nieuwe wereld voor mij open, de wereld van kamelenraces. Wat mij nogal fascineert zijn de jockeys. Die zijn tegenwoordig maar zo'n twintig centimeter groot en wegen vrijwel niks. Het zijn geen mensen, maar robots; op afstand kan de trainer zijn kameel aanmoedigen via een luidspreker op de rug. Ook het zweepje kan op afstand worden bediend. Het gaat om fikse bedragen in de sport, de winnaar van de grote race ontvangt niet alleen roem, maar ook 1 miljoen harde dollars.
Dit vertel ik niet omdat ik graag een kamelenrace wil organiseren op Goeree-Overflakkee, al zou het brede strand bij de Brouwersdam er best geschikt voor zijn. Maar het is een leuk voorbeeld dat ook een eeuwenoude traditie kan worden vernieuwd. Dicht bij huis gebeurt dat ook, maar valt het vaak minder op. In de visserij bijvoorbeeld met de pulskor en in de landbouw met gps en andere nieuwe technieken. Greenhuus is van plan om huisjes te bouwen op de Kabbelaarsbank die niet aangesloten hoeven te worden op het elektra, gas of water. De compacte recreatiewoningen zijn compleet zelfvoorzienend.
En er zit nog meer in de pijplijn, een tankstation voor waterstofauto's bij Oude-Tonge. De getijdencentrale tussen de Noordzee en de Grevelingen, al hoor je daar de laatste tijd niet zoveel over. Maar goed, we hebben sinds vorige week een heuse minister van klimaat (en economie), misschien helpt dat.
De vernieuwingen buitelen over elkaar heen. Zelf heb ik ook nog wel wat ideeën; bovenaan staat op dit moment een wonderpil tegen griep. Of nee, laat toch maar zitten, zonder griep was ik nooit een 'kenner' van kamelenraces geworden.